( بئیرة ) بئیرة. [ ب َ رَ ] ( ع اِ ) چاه. ( از قاموس کتاب مقدس ). || ذخیره. چیزی که آن را پس افکن کنند و جایی نهند. ذخیره زنه. ( منتهی الارب ). بئیرة. [ ب َ رَ] ( اِخ ) رئیس سبط راؤبین بود که تغلث فلناسر شهریار آشور وی را به اسیری برد. ( از قاموس کتاب مقدس ).
جملاتی از کاربرد کلمه بئیره
دوستِ تَشْ عشقْ هَرْدَمْ مه دلْ بئیره بَسُوجه دلِ من و ریمُونْ نَئیرهْ
دُوسْ ونه منه دلْ ره شه دست بئیره وی او زَنّهْ مه آتشْ ره که دَمیره