تسقیم

خنجر شه ‌گفت من مستسقیم زان روی هست خون خصم شه علاج درد استسقای من

لب تشنه چنانم به وصالش که توگوئی مستسقیم و او به مثل آب زلال است

کوثر به شراب می فروشم مستسقیم و ز آب محظوظ

ای تو میر آب و من مستسقیم مستغاث المستغاث ای ساقیم

تشنه و مستسقیم مرگ و حیاتم ز آب دور بگردان که من بنده دوران تو

گفت من مستسقیم آبم کَشد گرچه می‌دانم که هم آبم کُشد

وصل جانان گرچه عود و آتش است لیک من مُستسقیم آبم خوشست

من چو مستسقیم ای خضر علاجم چه بود که عطش خیزدم از چشمه حیوان دیدن

مستسقیم من و آب آن نامه بوسه دادن سیری کجاست جامی گر عمرها ببوسم

که این بنده سالی است در کوی او چو مستسقیم بر لب جوی او