بلعجب

شاه را نیک آمد آن رفتار و وضع بلعجب داد از آن رفتار، طهماسب قلیخانش لقب

سد لعب بلعجب شد و سد نقش بد نشست تا ریختیم با تو، بد افتاد نرد ما

گهی ز طیره‌گری نکته‌ای دراندازد گهی به بلعجبی فتنه‌ای برانگیزد

انگشت گزان چو دیدمش خشم آلود از بلعجبیم طرفه دستی بنمود

جودت از بلعجبیها شده مغناطیسی که کشد جذبه‌اش از کام و زبان حرف سال

هر روز دگرگونه زند شاخ درین دل این بلعجبی بین که برآورده نهالت

بر من بیچاره گشت سال و ماه و روز و شب کارها کردند بس نغز و عجب چون بلعجب

بلعجب دردی است دردِ عشقِ جانان کاندرو دردم افزون می‌شود چندان که درمان می‌کنم

یکی‌بسته شکلی‌به‌رخ بلعجب یکی هشته تاجی به سر خوشنما

سد بلعجبی هست همه لازمه عشق از جمله یکی قصهٔ محمود و ایاز است