خوشباش

در معنی نگه میدار و خوشباش که کردستی همه اسرارها فاش

غمی که میرسد از دوست عاشقانه بکش کسی همیشه نماند اسیر غم خوشباش

خوشباش که آن سرا چنین خواهد بود سالی که نکوست از بهارش پیداست

من بدل کین کسم نیست بگو رو خوشباش زاهد ار روز و شب اندر بدلش کین من است

تو مرغ زیرکی از خار و گل منال ایدل چو خار و گل همه خواهد شدن عدم خوشباش

شب عید است تا سحر خوشباش باده و چنگ را شبانه بزن

همه عالم بتو ای خواجه گرفتم که بدند تو گرانی مکن و با همه عالم خوشباش

من بهر تو در آتشم ایسرو تو خوشباش پروا مکن از سوختن من که سپندم

گر شادیت ز مرگ امامی است، زنده کرد او را مدیح خواجه تو خوشباش و برمجه

خوشباش و شادزی‌که تو را عیش خرّم است می نوش و مال ده که تورا بخت یاورست