تنفسی
جملاتی از کاربرد کلمه تنفسی
صدف‌های گوش‌های دریا ساختاری مارپیچی دارند و شناسهٔ آن‌ها دارا بودن چند روزنه تنفسی باز است که در لبهٔ بیرونی صدف ردیف شده‌اند.
علاوه بر موارد فوق استفاده آسان، کمترین میزان سرکوب تنفسی، عدم آزادسازی هیستامین و محافظت قلبی و مغزی از ایسکمی از ویژگی‌های این دارو می‌باشد.
تحقیقات اولیه دانشمندان استرالیایی در «مؤسسهٔ اکتشافات زیست‌پزشکی موناش» و «مؤسسهٔ دوهرتی» نشان داده‌است که این دارو می‌تواند کشت سلول کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ را طی ۴۸ساعت در محیط‌های آزمایشگاهی (و نه بدن انسان) از بین ببرد. مقامات بهداشتی نسبت به مصرف خودسرانه و اشتباه این دارو هشدار داده‌اند، که گاهی می‌تواند مرگبار باشد.
وی در بهار ۱۸۶۰ از دو بیماری خطرناکِ تنفسی، پلورزی و سل جان سالم به‌در برد. او از عفونت‌های تنفسی بی‌شماری رنج برد و در نهایت دچار نارسایی ترکیبی ریه و قلب شد. گریگ در نروژ و خارج از کشور بارها بستری شد و حتی چند تن از پزشکان‌اش به عنوان دوستان شخصی وی درآمدند.
این بیماری اغلب توسط ویروس ایجاد می‌شود، اما عوامل دیگری مانند عفونت ناشی از باکتری، آسیب به سر، استرس شدید و حساسیت (آلرژی) در برابر بعضی از داروها می‌تواند ایجادکنندهٔ آن باشد. پیچالِ تَبسیِ ویروسی و باکتریایی حتی می‌تواند موجب از دست دادن همیشگی شنوایی گردد. این بیماری اغلب به دنبال عفونت در مجرای تنفسی به‌وجود می‌آید.
در واقع آنچه که سبب تحریک تنفس در ساقه مغز می‌شود کمبود اکسیژن نیست بلکه بالا رفتن میزان دی‌اکسید کربن است که نتیجه کمبود اکسیژن می‌باشد. در صورتی که بیمار از ونتیلاتور جدا شود، فشار دی‌اکسید کربن در خون بالا رفته و زمانی که این فشار به حد مشخصی برسد (حدود ۶۰ یا دست کم ۲۰ میلیمتر جیوه)، ساقه مغز تحریک شده و تلاش تنفسی صورت می‌گیرد.حتی در عمیق‌ترین کماها نیز اگر مرگ مغزی صورت نگرفته باشد با بالا رفتن فشار دی‌اکسید کربن، تلاش تنفسی صورت می‌گیرد.نتیجتاً بایستی عدم تلاش تنفسی را در شرایط یاد شده به منزله مرگ مغزی و تخریب غیرقابل بازگشت ساقه مغز در نظر گرفت.
وی که در سال‌های آخر عمر از مشکلات تنفسی و قلبی رنج می‌برد، سرانجام در ۲۳ دی ۱۳۸۶ در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان بازرگانان تهران درگذشت.