معنی کلمه خمینی در لغت نامه دهخدا
ولادت امام : امام خمینی رضوان اﷲ علیه روز بیستم جمادی الثانی ( برابر با سالروز میلاد دخت گرامی پیامبر، حضرت فاطمه زهرا ( س ) سال 1320 هَ. ق. در شهرستان خمین چشم به جهان گشود. پدرش آیت اﷲ سیدمصطفی موسوی ، فرزند علامه جلیل القدر مرحوم سیداحمد موسوی بود و مادرش بانو هاجر، که اسماعیل زمان را در دامان منزه خود پرورش داد، دختر آیت اﷲ مرحوم میرزا احمد، از علما و مدرسین والامقام بود. مرحوم سیدمصطفی تحصیلات خود را در نجف اشرف و سامرا در عهد میرزای شیرازی دنبال کرد و از زمره علما و مجتهدین عصر خود بود که پس ازبازگشت از نجف اشرف ، زعامت و پیشوایی اهالی خمین و حومه را عهده دار شد. مرحوم سیدمصطفی دارای سه پسر و سه دختر بود که پسرهای ایشان عبارتند از: 1- سیدمرتضی ( معروف به پسندیده ) که از علمای جلیل القدر ساکن قم است. 2- سیدنورالدین که از محترمین مقیم تهران بود و در سال 1396 هَ.ق. به رحمت ایزدی پیوست. 3- سیدروح اﷲ ( امام خمینی ) که آخرین فرزند آن مرحوم می باشد. امام بیش از پنج ماه ، چهره مهربان پدر را ندید، چرا که مرحوم سیدمصطفی هنگامی که آخرین فرزندش پنج ماهه بود، در بین راه خمین - اراک مورد سؤقصد گروهی از اشرار و فئودالها قرار گرفت و بر اثر اصابت چند گلوله به کتف و کمر، در سن 47سالگی به شهادت رسید. پس از شهادت آیت اﷲ سیدمصطفی موسوی ، امام در دامان پرمهر مادر و با یاری عمه مهربانش «صاحبه خانم » و تحت سرپرستی و کفالت برادر بزرگ خویش ، علامه سیدمرتضی موسوی ، پرورش یافت. امام از کودکی یتیم شد. آری همواره زندگی مردان بزرگ و تاریخ ساز، با رنج آغاز می شود. مگر موسی ( ع ) از دامان پرمهر مادر جدا نشد که با امواج خروشان دریا هم آواز شود. و مگر محمد ( ص ) هنوز دیده به دنیانگشوده ، از وجود پدر محروم نگردید. امام در ماههای نخست زندگی ، پدر را از دست داد و بیش از 15 سال نداشت که روزگار ضربات تازه تری بر روح آزاده و مقاوم وی وارد آورد. عمه عزیزش صاحبه خانم که در کنار مادر و برادر امام یار و یاور ایشان بود به طور ناگهانی درگذشت و دیری نپایید که مادر نیز به دیار باقی شتافت واو را تنها گذارد.
آری امام در تندبادحوادث زندگانی فولاد آبداده شد. رنج ها و سوک های ناگهانی عزیزان ، روح او را مقاوم و مستحکم نمود و از او شخصیتی پولادین و استوار و متکی به خدا و خود پدید آورد.