جو

سینه می سوزد مدام از جور چشم دیده می گرید روان از دست دل

درد دل دارم و درمان خوشی می جویم درد می نوشم و رندانه به جان می گردم

زشت می آیم به چشم خویش از بی جوهری در جگر روزی که نبود خارخار خط مرا

روزه چیست از غیر درگه بستنست ازوجود و از عدم ره بستنست

گر ناله‌ای کند دل بدخو ز جور تو او را گناه نیست، تو بدخوش کرده‌ای

بدین‌سان گر چه شیرین است رنجور ز خسرو باد دائم رنج و غم دور

گبر باران دیده و عیار بود حیله جو و پرفن و مکار بود

جوابش داد خسرو کای دل آرام مرا در آزمایش میکنی رام

چو بشنید افراسیاب این سخن بجوشید از خشم مرد کهن

آل جولسون در ۱۹۵۰ در سان فرانسیسکو درگذشت.

مجوی از وحدت محضش برون از ذات او چیزی که او عام است و ماهیّات خاص اندر همه احیا