سبک عنان

برق سبک عنان را پروای خار و خس نیست دام و قفس چه سازد با دل رمیده ما؟

به جلوه بود، مدار تو شوخ چشم شرار نشسته در دل سنگ، ای سبک عنان چونی؟

کاه سبک عنان ز ملاقات کهربا درعهد بی نیازی من می کند کنار

برق سبک عنان نرسد در شتاب عمر زنهار دل مبند به مد شهاب عمر

شتاب بوی گل و اضطراب برق نگاه سبک عنانی شوقم گه بهار نداشت

نیارمید چو موج سراب نیم نفس درین قلمرو وحشت سبک عنانی من

هوای لعل تو دارد سبک عنان ما را چو کودکان همه مرکب ز نیشکر داریم

سحر ز بستر نسرین سبک عنان برخیز به پای گل بنشین، مست و می کشان برخیز

دل را دست دار که موج سبک عنان با کشتی شکسته ز بحر خطر گذشت

کو صبر تا کنم طی، غمنامهٔ جدایی؟ از پیش می فرستم، اشک سبک عنان را