دلداده

کس نمی داند به جز دلداده ی آن زلف و خال آن چه از داغ تو در سر سویدای من است

چو شه در روی آن دلداده نگریست سر او در کنار آورد و بگریست

پند دهی کز بلای عشق حذر کن مردم دلداده را چه سود کند پند

مرا دلداده‌ای وحشی غزالی بی‌وفا کردی

هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه بود با خیالم آشنا وز خویشتن بیگانه بود

او دلدادهٔ عارف قزوینی بود و عارف نیز بدو عشق سرشار داشت که به وصال نینجامید. عارف تصنیف «افتخار آفاق» را برای افتخارالسلطنه سروده‌است.

دلبر از کین بنگر با من دلداده چه کرد غم آن سرو سهی با دل آزاده چه کرد

برفت عقلم و از من به خشم سر برتافت چو دلبری که ز دلداده ای به تاب رود

کودک دلداده را مرد ادیب کرد از مکتب نشستن بی نصیب

زمانی که کتنیس به هوش می‌آید، متوجه می‌شود که به همراه هیمیچ، فینیک و بیتی، به منطقهٔ ۱۳ منتقل شده و پیتا و یوحانا توسط کاپیتول دستگیر شده‌اند. همچنین مطلع می‌شود که نیمی از پیشکش‌های مسابقه برای نجات او، که نمادی از شورش در برابر کاپیتول است، همکاری کرده‌اند. گِیل، دوست و دلدادهٔ کتنیس، نزد او می‌رود و او را مطلع می‌کند که منطقهٔ ۱۲ نابود شده و او خانواده‌اش را به منطقهٔ ۱۳ فراری داده‌است.

ز جام عاشقی دلداده از دست بیامد رو به روی رام نشست

خواهم من دلداده خود از مهر تو جان داد هر دم چه کشی خنجر بی داد به کینم