بکور

همیشه بر سر بام جهان بکوری خصم بنام نامی آنشه فلک نوازد کوس

تهدید کرده بود بکوری مرا طبیب گفتا نعوذبالله بیرون شدن خطاست

دزد هوات کرده سیه دل چنانکه تو از رای تیره شمع بکوران فروخته

شکست یابد لابد بکوری نمرود خلیل را چو بت آزرش بدست افتد

نهانی پیامی بکورش بداد بگفتا چه داری دل خویش شاد

در بند اسیری ندهم هرگز تن ور تفته شوم بکوره همچون آهن

بتاب چهره، ای آفتاب روز افروز که نور گیرد از مهر چشم شبکوران

فسون عشق در دوران میاموز چراغ از بهر شبکوران میفروز

کجا سماع کند بانگ کوس فتح و ظفر سپهبدی که دهد در وغا بکوران تیغ

چرا باید سخن گفتن بکوری که چون بشنید از آن زنهار گوید؟

آمنمحات دوم سومین فرعون دودمان دوازدهم مصر باستان است که برای ۳۵ سال میان سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۸۹۵ پیش از میلاد فرمانروایی می‌کرده. نام شاهی او نبکورع به معنای «روان‌های رع طلایی باد» است.

اثر پیزوالکتریک (تولید پتانسیل الکتریکی در پاسخ به دما) در اواسط قرن هجدهم توسط کارل لینائوس[و ۱] و فرنز آپینوس[و ۲] مطالعه شد و با الهام از این موضوع رنه جاست هاووی[و ۳] و آنتونی سزار بکورل[و ۴] ادعا کردند بین فشار مکانیکی و بار الکتریکی رابطه‌ای وجود دارد گرچه آزمایش‌های آن‌ها نتیجهٔ قاطعی نداد.