فولاد

آه آتشبار را در سینه می سوزد نفس تا شود نرم این دل چون بیضه فولاد ما

عرض جوهر شد حجاب معنی اگاهی‌ام دیده در مژگان نهفت آیینهٔ فولادمن

خون لاله لاله می‌چکد از تیغ کوهسار طاوس سر ز بیضه فولاد می‌زند

چونانکه سر نیزه اش بیرون رود از سنگ بیرون نشود سوزن فولاد ز بیرم

به خسروان، که شبان رعیت از عدلند؛ به کف ز نیزهٔ فولاد، چوب چوپان داد

کشیده‌ست این قبضه از اقتدار ز فولاد بر گرد عالم حصار

خفت تغییر برتمکین ما نتوان‌گماشت انفعال بال و پر در بیضهٔ فولاد نیست

حسن از دیدن خود بر سر بیداد آید کار شمشیر ز آیینه فولاد آید

از سران شکل هوا گلبن زرین شاخست وز یلان روی زمین مزرع فولاد برست

نه کاسبم، که به نیروی پنجه ساز دهم گهی ز سیم و زر و، گه ز آهن و فولاد