زاد

به پشت هیون چمان برنشست ابا سرو آزاده چنگی به دست

سوسنت چون شکر گفت از ده زبان بنده گشت آزاد از هفت آسمان

ز بس آزادگی و خوب کاری قضا خواهی ز عالم بازداری

قناعتست و مروّت نشان آزادی نخست خانة دل وقف این دو گانه کند

منم غلام تو ور زانک از من آزادی مرا بکوزه کشان شرابخانه فروش

خدا را بنده شو، گر در جهان آزادگی خواهی که ترک بندگی چون کرده کافر، بنده می‌گردد

امروز ظریفم و لطیفم گویی که مگر ز لطف زادم

عزیمت خواند تا بعد از چهل روز پدید آمد پری‌زاد دل‌افروز