معنی کلمه جیش در لغت نامه دهخدا
چون شهد و شکر عیشی از خوشی و شیرینی
چون ریگ روان جیشی از پرّی و بسیاری.منوچهری.از گرد جیش خسرو وز خون وحش صحرا
مشکین زره قبایش رنگین سپر قذالش.خاقانی.خنجر برق و کوس رعد بسی است
جوش جیش سحاب نشنیدم.خاقانی.یکی را اجل بر سر آورد جیش
سر آمد بر او روزگاران عیش.سعدی.ما در این دنیا بجیش از تو کمتریم و بعیش از تو بیشتر. ( گلستان ). || ( مص ) جوشیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). برجوش آمدن دیگ. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). || روان گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): جاشت العین ؛ فاضت بالماء. ( اقرب الموارد ). || موج زدن دریا. ( تاج المصادر بیهقی ). || پرآب شدن. || شوریدن دل و برآمدن از اندوه یا از بیم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). درآمدن دل از خشم یا از بیم. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). || آغاز شدن جوشش جنگ. || بفکر گریختن افتادن : جاشت نفس الجبان ؛ هَمّت بالفرار. ( از اقرب الموارد ).
جیش. [ ج َ ] ( اِخ ) ذات الجیش ؛ وادیی است نزدیک مدینه و آنرا اولات الجیش نیز گویند. در آن وادی عقد ام المؤمنین عایشه ( رض ) گسیخت. ( منتهی الارب ).
جیش. ( ع اِ ) نبات شنبلید که حلبه باشد. ( منتهی الارب ). گیاهی است دراز که آنرا بفارسی شلمیز گویند. ( از اقرب الموارد ).
جیش. ( اِ ) در تداول عامه و همچنین در زبان کودکان ، شاش. بول.
جیش. [ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز. گرمسیری. سکنه 100 تن. آب آن از چاه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفه سادات هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
جیش. [ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز در جنوب راه ویس به نفت سفید. رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 شود.
جیش. [ ج َ ] ( اِخ ) ابن نجاح. از حکام بنی نجاح است که پس از سعیدبن نجاح در سال 482 هَ. ق. امارت زبید یافت و تا 498 ببود. وی سومین حکمران آل نجاح است. ( طبقات سلاطین اسلام ص 82 ).