تفاسیر

با این تفاسیر، دما نقش اساسی را در کنترل‌کردن تغییرات در سیستم با توجه به حساسیت آن نسبت به تغییرات انرژی ایفا می‌کند. به‌طور دقیق‌تر، در مقادیر بزرگ

اسلام و مدرنیته یک موضوع مباحثه معاصر در جامعه‌شناسی دین می‌باشد. تاریخ اسلام تفاسیر و رویکردهای مختلفی را بازگو می‌کند. مدرنیته پدیده ای نه یکپارچه و منسجم بلکه پیچیده و چندبعدی است. به لحاظ تاریخی مکاتب فکری مختلفی را دربرداشته که در جهت‌های بسیاری حرکت می‌کرده‌اند.

و فی بعض التفاسیر عُرُباً ای کلامهن عربی أَتْراباً جمع ترب.

پس چو کتاب خدای بر متشابه آمد، و اختلاف‌اندر تفاسیر آن بر ا‌شباه آن گوا‌ست و کتاب بر خبر بود و خداوند خبر رسول خدای بو د، چنانک خدا گفت: خبر ده بندگان مرا که من غفور و رحیم ام. و عذاب من عذابی دردناک است، بدین آیت: قوله «نبی عبا‌دی انی انا الغفور ا‌لرحیم و ان عذابی هو ا‌لعذاب الا‌لیم.» پس درست کردیم که سوم قسم از چهارم اقسام سخن چرا خبر است، از بهر آنک رسول نیز سوم اصل است از چهار اصل دین.

أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَی الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً یعنی او لم ینظروا الی سوقنا السحاب ذات المطر الی الارض الملساء التی لا نبات فیها، و فی بعض التفاسیر انّها ارض بالیمن بعینها لانقطاع الامطار عنها و هی فی اللغة الارض التی لا تنبت شیئا و کان اصلها انّها تأکل نباتها، یقال: امرأة جروز اذا کانت اکولا، تَأْکُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ یعنی فیأکلون من حبوبها و یعلفون انعامهم من اوراقها و تبنها، أَ فَلا یُبْصِرُونَ ذلک باعینهم فیعلموا انّ من قدر علی هذا لا یتعذّر علیه احیاء الموتی.

گرچه وصف تو کنند اهل تفاسیر و کلام مصحف روی تو را شرح و بیان دگر است

در سال ۱۳۵، پس از شورش بار کوخبا، بسیاری از رهبران یهودی که از اورشلیم اخراج شده بودند، به طرف جلیله به حرکت افتادند؛ بنابراین، گویش جلیله از گمنامی رهایی یافت و تبدیل به گویش استاندارد و معیار میان یهودیان در غرب شد. نه تنها در جلیله، بلکه در مناطق پیرامون آن نیز به این گویش صحبت می‌شد. این گویش مبنای زبان شناختی تلمود فلسطینی (که در قرن پنجم تکامل یافت)، تارگومیم فلسطینی (نسخ آرامی یهودی دست نوشته‌ها) و مِدراشیم (آموزه‌ها و تفاسیر کتاب مقدس) می‌باشد. مصوت استاندارد که به عبری کتاب مقدس اشاره می‌کرد، نظام طبریایی (قرن دهم) توسط گویشوران گویش جلیله فلسطینی میانه یهودی شکل گرفت؛ بنابراین، تولید آوای عبری کلاسیک، به نمایندگی از عبری این زمان، بیانگر تلفظ معاصر این گویش آرامی است.

۱. سه سبد: پرورش نامه، سوره نامه، کتاب تفاسیر آئین

برخی دیدگاه‌ها و تفاسیر او از اسلام را فمینیست اسلامی خوانده‌اند، ولی خود بارلاس این لفظ را رد کرده، مگر اینکه این لفظ را اینگونه تعریف کنیم: «گفتمانی از برابری جنسی و عدالت اجتماعی که فهم و دستوراتش را از قرآن استنتاج کرده و تلاش می‌کند که حقوق و عدالت را برای تمامی انسان‌ها در کل ماهیت وجودی آنها در زندگی شخصی و اجتماعی آنها دنبال کند.»

۴. نئوکلاسیک‌ها، فقط از تفاسیر واقعیت‌های تاریخی برای نتیجه‌گیری‌های نظری استفاده می‌کنند، تفاسیری که شاید در موقعیت‌های خاص با اهمیت باشند، اما از لحاظ نظری نمی‌توانند در یک مقیاس جهانی معتبر باشند، چرا که آن‌ها فقط دانشی را بازتاب می‌دهند که به اقتضای تاریخ حاصل شده‌است.

کتابی که تحت عنوان «ترجمه طبری قرآن» معروف شده، با نام تفسیر کتاب‌الله شناخته می‌شود. این کتاب در واقع یک تفسیر قرآن در سنت دینی زیدیه است که به لهجه غرب مازندران و شرق گیلان در میانه‌های آن ترجمهٔ آیات نوشته شده‌است ولی خود تفاسیر اکثراً به زبان عربی هستند. طبق کشف عمادی حائری، نویسنده این کتاب ابوالفضل بن شهردویر دیلمی نام دارد. متن کامل این اثر به صورت نسخه برگردان در دو جلد با مقدمه سید محمد عمادی حائری در سال ۱۳۸۸ ش منتشر شده‌است.

بر چرخ چه دعوی کنم از بخت چگویم چون محنت عمرم ز تفاسیر کوا نیست

گروه‌های سیاسی از این شعار برای حمایت از آزادی فلسطین از دهه شصت قرن بیستم استفاده کرده‌اند، و منشأ آن منشور شورای ملی فلسطین است که خواستار یک کشور فلسطینی شامل مرزهای جغرافیایی فلسطین اشغال شده با حذف قسمت عمده ای از سکنی کنندگان یهود شده بود. اگرچه سازمان آزادیبخش فلسطین این شعار را در چارچوب توافق‌های اسلو ۱۹۹۳ و ۱۹۹۵ پس گرفت[نیازمند منبع]، اما این شعار همچنان تفاسیر مختلف شده و بحث‌برانگیز است.

در تفسیر قاضی و دیگر تفاسیر آمده است که اولین کسی که در هیات و نجوم و حساب سخن گفت ادریس بود که بر پیامبر ما و وی درود بادا.

ابوالحسن علی واحدی همچنین شهرت‌یافته به واحدی نیشابوری (؟ - ۱۰۷۶) محدث، مفسر، زبان‌شناس، ادیب عربی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود که بیش از هرچیز، برای تفاسیر قرآنش شناخته می‌شود.

و بعضی عدالت را تفسیر نموده اند به اجتماع جمیع قوا، و اتفاقشان بر فرمانبرداری عاقله، و امتثال اوامر و نواهی آن به نحوی که هیچ گونه مخالفتی از ایشان سر نزند و والد ماجد حقیر طاب ثراه در کتاب «جامع السعادات»، تفسیر اول را اختیار کرده و فرموده اند که «تفسیر ثانی و سایر تفاسیر دیگر، که بعضی از علمای علم اخلاق از برای عدالت کرده اند، از لوازم آن است نه عین آن.