تعاهد

معنی کلمه تعاهد در لغت نامه دهخدا

تعاهد. [ ت َ هَُ ] ( ع مص )تیمار داشتن و نگاهداشت امور نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تفقد و تحفظ. ( اقرب الموارد ). || با یکدیگر عقد بستن. ( زوزنی ). با یکدیگر عهد کردن. ( دهار ). تعاقد. ( زوزنی ). و عهد نو بستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تجدید عهد کردن. ( از اقرب الموارد ). با همدیگر عهد کردن و ضامن شدن. ( آنندراج ).

معنی کلمه تعاهد در فرهنگ معین

(تَ هُ ) [ ع . ] (مص ل . ) با هم عهد بستن .

معنی کلمه تعاهد در فرهنگ عمید

۱. با هم عهد بستن، پیمان بستن، هم عهد شدن.
۲. به کاری یا امری توجه و رسیدگی کردن.

معنی کلمه تعاهد در ویکی واژه

با هم عهد بستن.

جملاتی از کاربرد کلمه تعاهد

قال محمد بن عبد اللَّه بن عبد المطلب الهاشمی قال ابو بکر فقلت صاحبی و الیفی و حبیبی، فتعاهدت الشجرة متی تبشرنی بخروج النبی (ص)، فلما اتاه الوحی سمعت صوتا من الشجرة: جدّ و شمّر یا ابن ابی قحافة فقد جاء الوحی و ربّ موسی لا یسبقک الی الاسلام احد قال فلما اصبحت، عدوت الی النبی (ص) فلما رآنی قال یا با بکر انی ادعوک الی اللَّه و الی رسوله، قلت اشهد انک رسول اللَّه بعثک بالحق سراجا منیرا، فآمنت به و صدّقته‌
ت - این موضوع که در اروندرود (شط‌العرب) خط سرحدی گاهی حد آبهای جزری و گاهی تاکوک و یا وسط‌المیاه را تعقیب می‌نماید به هیچ وجه به حق استفاده‌طرفین متعاهدین در تمام مجرای شط صدمه وارد نمی‌آورد.
روی ابو سعید الخدری قال: قال رسول اللَّه ص: اذا رأیتم الرجل یعتاد المسجد، و روی یتعاهد المسجد فاشهدوا علیه بالایمان، قال اللَّه: إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ. و عن ابی هریره قال: قال رسول اللَّه ص: من غدا الی المسجد و راح اعد اللَّه له نزلا من الجنة کلما غدا او راح.
و عن علی بن ابی طالب (ع) قال: قال رسول اللَّه (ص): «من تکفّل لی بأهل بیت غاز فی سبیل اللَّه عزّ و جلّ، حتّی یغنیهم، و یکفیهم عن النّاس و یتعاهدهم، قال اللَّه له یوم القیامة: مرحبا بمن اطعمنی و سقانی و کسانی و اعطانی. اشهدکم یا ملائکتی انّی قد اوجبت له کرامتی، فما یدخل الجنّة احد الا اغبطه لمنزلته من اللَّه عزّ و جلّ».
روی انّ النّبیّ (ص) قال: «من تعلّم القرآن و علّق مصحفه لم یتعاهده و لم ینظر فیه جاء یوم القیمة متعلّقا به یقول یا ربّ عبدک هذا اتّخذنی مهجورا اقض بینی و بینه».
و قال (ص): «تعاهدوا هذا القرآن فانّه اشدّ تفصّیا من صدور الرجال من النعم من عقلها».
از بانگ تو برجستم در عهد تو بنشستم ما را تو تعاهد کن سالار توی در ده
تعاهدها حیی غیور مطالب فواهالنا ادارام منا عهوده