تراوه
معنی کلمه تراوه در دانشنامه عمومی
آب تراوه ها اغلب یک گودال را تشکیل می دهند و برای حیات وحش کوچک، پرندگان و پروانه ها و نیازهای رطوبتی مهم هستند. بسیاری از گونه های پروانه ( پروانه سانان ) هنگامی که گل ورزی می کنند، می توانند مواد مغذی مانند نمک ها و اسیدهای آمینه، از جمله برخی از انواعی که گونه های بومی در خطر انقراض هستند، به دست آورند.
تراوه اغلب در علوم زیست محیطی برای تعریف یک منطقه تخلیه ( منطقه تراوش ) استفاده می شود که در آن آب آلوده، به عنوان مثال، از دفن زباله، یک منطقه سیستم زباله را ترک می کند.
تراوش ها اغلب منابع آبی کوچک تر حیات وحش هستند و با پوشش گیاهی رودخانه ای پایین تر مشخص می شوند.
آب تراوه ها همچنین می توانند به جویبارها کمک کند. اگر جریانی در زیر یک سطح آب جاری باشد، جریان از طریق نشت از آب زیرزمینی کمک دریافت می کند. این عمل اجازه می دهد تا زهکشی آب زیرزمینی همراه با ایجاد یک جریان قابل توجه تر برای جریان انجام شود. تراوه می تواند به ویژه در دوره ای از منطقه ای مؤثر باشد که باران کمتری می بارد و در آن تراوه می تواند جریان را با افزودن آب از آب های زیرزمینی طولانی تر کند.
تراوه (زیست شناسی). تراوه یا اگزودا ( به فرانسوی: Exsudat ) ( به انگلیسی: Exudate ) در زیست شناسی به مایعی که از یک بافتِ زیستی به بیرون داده می شود، گفته می شود. این واژه در دانش پزشکی نیز به برون نشستِ یک مایع از دستگاه گردش خون از طریق زخم یا آسیبی دیگر گفته می شود.
تراوه یا اگزودا ( اگزودات ) مایع خارج سلولی است که در نتیجهٔ تغییر وریدها هنگام التهاب به وجود می آید که باعث ایجاد یک مایع خارج سلولی با غلظت بالای پروتئین و چسبندگی بالا می شود. درواقع، اگزودا طرف مقابل ترانسودا است و به طور شایع در عوارض انفلامیتور، عفونت ها و عوارض نئوپلاستیک خواهد بود. در آنفارکتوس ریه، تروما و حساسیت به دارو ممکن است تراوه ایجاد شود.
انواع تراوه عبارتند از:
• تراوهٔ ( بدخیم )
• تراوهٔ ریزشی ( نزله ای یا زکامی )
• تراوهٔ چرکین
• تراوهٔ التهابی
• تراوهٔ فیبرینی
معنی کلمه تراوه در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه تراوه
استیاس-۶ ششمین مأموریت شاتل فضایی متعلق به ناسا بود که برای پرتاب توسط شاتل چلنجر برنامهریزی شدهبود تا اولین ماهواره رلهکردن دادهها و رهگیری، تیدیاسآر-۱ را به مدار حمل نماید. ششمین مأموریت شاتلهای فضایی با پرتاب در ۴ آپریل ۱۹۸۳ از پایگاه فضایی کندی، سکوی شماره ۳۹، آغاز و با نشتن در پایگاه هوایی ادواردز در ۹ آوریل به پایان رسید. این اولین پرواز شاتل فضایی چلنجر و نیز اولین راهپیمایی فضایی صورت گرفته با شاتل بود که با استفاده از واحد حرکتی اکستراوهیکل انجام شد.