بوری
معنی کلمه بوری در لغت نامه دهخدا

بوری

معنی کلمه بوری در لغت نامه دهخدا

بوری. [ ری ی ] ( ع اِ ) طریق. ( از منتهی الارب ). راه و طریق. ( ناظم الاطباء ). || ( ص نسبی ، اِ ) یک نوع ماهی در مصر منسوب به شهر بوره . ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). قسمی ماهی به رود نیل. ( دمشقی ).
بوری. ( اِ ) شیپور و بوق شکارچیان. || نوک هر چیز، ویژه نوک ناخن. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ). || نی شکافته شده. || حصیر ساخته شده از آن و بوریا. ( ناظم الاطباء ). بوریا. ( نشوءاللغة ) ( مهذب الاسماء ). || نی زرگری. منفاخ. ( زمخشری ).
بوری. [ ب َ ] ( اِخ ) تیره ای از موری هفت لنگ بختیاری. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 73 ).
بوری. ( اِخ ) آل بوری یا اتابکان دمشق از 549 تا 697 هَ. ق. حکومت کردند. رجوع به اتابکان و طبقات السلاطین اسلام ص 142 و 143 شود.
بوری. ( اِخ ) ابن طغتکین. رجوع به تاج الملوک بوری بن... شود.

معنی کلمه بوری در فرهنگ فارسی

عمل بور شدن
ابن طغتکین

معنی کلمه بوری در دانشنامه عمومی

بوری ( به ژاپنی: 鰤 ブリ Bury ) ( نام علمی: Seriola quinqueradiata ) به یکی از انواع گیش ماهیان گفته می شود. این نوع ماهی در آشپزی ژاپنی به طور گسترده مصرف می شود.
در ژاپن نام این ماهی به همراه رشدش تغییر می کند. هنگامیکه اندازه آن به ۴۰~۶۰ سانتیمتر می رسد به آن هاماچی ( ハマチ ) گفته می شود که یکی از انواع سوشی است.
بوری (ناحیه ژدار ناد سازاوو). بوری ( به چکی: Bory ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری چک است که در ناحیه ژدار ناد سازاووو واقع شده است. بوری ۱۶٫۴۶ کیلومتر مربع مساحت و ۷۹۱ نفر جمعیت دارد و ۵۲۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
بوری (نهبندان). بوری روستایی در دهستان عربخانه بخش شوسف شهرستان نهبندان استان خراسان جنوبی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۹ نفر ( ۵خانوار ) بوده است.
معنی کلمه بوری در فرهنگ فارسی
معنی کلمه بوری در دانشنامه عمومی
جملاتی از کاربرد کلمه بوری

جملاتی از کاربرد کلمه بوری

صبر بادا در فراق تو شه آفاق را تا بیابد در صبوری پایهٔ پیغمبری
قبل از همه در عربستان می‌زیسته‌اند و برای خود دوران و سرگذشتی داشته‌اند، ولی طی حوادث شومی منقرض گشتند و نابود شدند. به همین جهت نیز به آنها «بائده» می‌گویند، یعنی نابود شده و از میان رفته. گویا اینان همان قوم عاد و ثمود و غیره بوده‌اند که در سرزمین «احقاف» یعنی جائی که امروز کشور مسقط و عمان است، می‌زیسته‌اند، و در نقاط دیگر شبه جزیره هم پراکنده بودند. در روزگار طلوع اسلام، الواح و قبوری باقی مانده بود که مردم آنها را به همان عرب بائده نسبت می‌دادند.
جواهردزد ملت را تو روزی به روز بوریاباف کن ببینم
فگندش مگر خواجه یی بوریا از آن بوریا خاست بوی ریا
استان پراچینبوری از نظر تقسیمات کشوری بخشی از ناحیه شرق تایلند به حساب می‌آید. مرکز این استان شهر پراچینبوری است.
دل شه جوش زد از ناصبوری که بود از دیرگاهش درد دوری
من و از عشق صبوری به چه تاب و چه توان من و از کوی تو دوری به چه صبر و چه قرار
سعید بن محمد نیشابوری (تولد ۳۴۵ قمری /درگذشت ۴۱۵) شناخته شده به ابورشید نیشابوری، محدث، متکلم و دانشمند مسلمان در سده چهارم و پنجم هجری قمری بود.
بر آستان تو نقش مراد فرش شود بساط خود اگر از بوریا توانی کرد
آسودگان گوشهٔ دامان بوریا مخمل خریده‌اند ز دکان بوریا
آفتابی، از تو دوری چون کنم؟ سایه‌ام، بی تو صبوری چون کنم؟
بوریس یلتسین، رئیس‌جمهور پیشین روسیه درگذشت. بی‌بی‌سی
به عشق‌اندر، صبوری خام‌کاری است بنای عاشقی بر بی‌قراری است
ابن شهرآشوب در کتاب مناقب آل ابی‌طالب نقل میکند، در آخرین وداع حسین با خانواده اش، او سکینه را به صبوری توصیه کرد.
ظهور شاعران بزرگی چون فردوسی، مولوی، خیام، نظامی، حافظ و سعدی، کشتی دانش و حکمت را بر واژگان منظم سوار کرد، که خود عامل نگهداری و حفظ زبان پارسی شد. بر خلاف همهٔ دیگر کشورهای گشوده شده به دست اعراب چون مصر و لبنان و دیگر کشورها که زبان عربی جایگزین زبان بومی شد، ولی ایرانیان به واسطهٔ فرهنگ کهن و پربار خود، مغلوب این زبان بیگانه نشدند و تنها به پذیرش دین اسلام اکتفا کردند. فیلسوفان و دانشمندان بزرگی چون ابن سینا، ابوریحان بیرونی، خیام، ملاصدرا و فارابی و صدها کس دیگر نیز در این دوران شکوفا شدند.
«دسته گردانی و سینه زنی و نوحه خوانی در زمان صفویه رایج شده و توسعه پیدا کرده بود… در زمان ناصر الدین شاه با آداب و تشریفات و تجمل بسیار برگزار می‌شد. دسته‌های روز با نقاره و موزیک جدید و علم و بیرق و کتل، و دسته‌های شب با طبقهای چراغ زنبوری و حجله و مشعل به راه می‌افتاد و در فواصل دسته سینه‌زنها با آهنگ موزون سینه می‌زدند. …»
استان راتچابوری (به تایلندی: ราชบุรี) یک شهر در تایلند است که در استان راتچابوری واقع شده‌است.
کتاب الصیدنه فی الطب (به فارسی: داروشناسی در پزشکی) آخرین اثر ابوریحان بیرونی است که به صورت تنها دست‌نویس اصلاح نشده به زبان عربی به ما رسیده‌است. این اثر گرانبها منبعی در داروشناسی سده‌های میانه خاورزمین است. در آن بیش از هزار دارو با منشأ گیاهی، حیوانی و معدنی و با اشاره به نام‌های آن‌ها به بسیاری از زبان‌ها و گویش‌ها توصیف شده‌است.
صبوری میوه امیدت آرد صبوری دولت جاویدت آرد