از سال ۱۹۶۴ که کشورهای عربی نگرایهایی را بابت برنامه اسرائیل در راستای هدایت آب رودخانه اردن به دشت ساحلی داشتند، کوششهایی جهت انحراف سرچشمه رود برای محرومسازی اسرائیل از آب آن صورت گرفت و باعث ایجاد تنش بین اسرائیل از یک سو و و لبنان سوریه در طرف دیگر شد. ملی گرایان عرب به رهبری جمال عبدالناصر، رئیسجمهور مصر، از به رسمیت شناختن اسرائیل خودداری کردند و خواستار نابودی آن شدند. در سال ۱۹۶۶، روابط اسرائیل و اعراب به حدی پرتنش شده بود که نبردهای فیزیکی بین نیروهای اسرائیلی و عرب حادث شد.
معترضان در شهرهای بزرگ با آتش زدن لاستیک راههای ورودی به شهرها را بستند. در شهر دیوانیه مردم معترض به داخل ساختمانهای دولتی رفته و از کارمندان و کارکنان خواستهاند تعطیل کنند، دانشجویان نیز ار رفتن به دانشگاه و کلاسهای درس خودداری کردند.
در ۱۰ اکتبر، پس از همهپرسی استقلال کاتالونیا در ۱ اکتبر ۲۰۱۷، سندی مبنی بر ایجاد کاتالونیا به عنوان جمهوری مستقل توسط اکثریت اعضای پارلمان مستقل کاتالونیا امضا شد. سند مشابهی در ۲۷ اکتبر توسط اکثریت ۷۰ از ۱۳۵ نفری نمایندگان پارلمان در نشست عمومی تصویب شد. پس از توصیه مشاوران حقوقی پارلمان کاتالونیا مبنی بر اینکه این کار به دلیل تعلیق دادگاه قانون اساسی اسپانیا امکانپذیر نیست، ۱۰ نماینده رای مخالف دادند و ۵۳ نماینده دیگر نیز از حضور در هنگام رایگیری خودداری کردند.
یک سازمان دهنده دانشجویی فاش کرد که معترضان از طریق مذاکره کننده قانونی با دانشگاه در حال مذاکره بودند، اما از ارائه جزئیات خودداری کردند. بن چانگ، سخنگوی کلمبیا، گفت که سازمان دهندگان در اوایل صبح با مقامات دانشگاه برای بحث در مورد شرایط فعلی ملاقات کردند.
نمایندگان دولت کانادا در تشکیلات امنیت ارتباطات از اشاره مستقیم به افشاگریها خودداری کردند. سخنگوی وزیر دفاع کانادا راب نیکلسون نیز چنین کرد.
شماری از کارگران پتروشیمی مکران چابهار، در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان، دست به اعتصاب زده و از ادامه فعالیتشان خودداری کردند.
در این اعتصاب معلمان در نقاط مختلف ایران از حضور در کلاسهای درس خودداری کردند. آنها همچنین با تحصن در دفتر مدارس به سیاستهای وزارت آموزش و پرورش ایران و برخورد امنیتی با معلمان معترض، اعتراض کردند. چند تشکل صنفی در ایران در صفحات خود در شبکههای اجتماعی از آغاز دومین دور از اعتصاب و تحصن معلمان در برخی از شهرهای ایران در روز سهشنبه، ۲۲ آبانماه، خبر دادند. بر اساس گزارشها، «تحصن» در برخی از مدارس شهرهای سنندج، بانه، سقز، مریوان، کرمانشاه، اصفهان، شیراز، بابل، کرج، البرز، جلفا، خمینیشهر، ایوان غرب، اردبیل، یزد، شهر جم در استان بوشهر، همدان، لامرد، کازرون، دیواندره و قزوین، تبریز و ساری و همچنین مناطقی در استان تهران انجام شدهاست.
همچنین دهها تن توسط لباس شخصیها به شدت در ناحیه سر و بینی مجروح شدند و بسیاری از ترس دستگیر شدن از رفتن به درمانگاه و بیمارستان خودداری کردند.
استان خودمختار کوزوو و متوهیا، شامل قلمرو کوزوو در داخل جمهوری صربستان میشود. پس از اعلام استقلال کوزوو از صربستان در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸، برخی از کشورها از جمله آمریکا، آلمان و بریتانیا، استقلال کوزوو را به رسمیت شناخته و برخی دیگر مانند روسیه، یونان و صربستان از به رسمیت شناختن کوزوو مستقل خودداری کردند. صربستان، امروزه هنوز کوزوو را با عنوان استان خودمختار کوزوو و متوهیا، بخشی از قلمرو خود به حساب میآورد.
در دفتر فرماندهی، یوروفسکی پیش از توزیع تفنگها، قربانیان را برای هر قاتل تعیین کرد. آرماکوف تنها کسی بود که مأمور کشتن دو زندانی (الکساندرا و بوتکین) شد. یوروفسکی به افراد خود دستور داد که «برای جلوگیری از خونریزی بیش از حد و افزایش سرعت کار، مستقیماً به قلب شلیک کنند.» حداقل دو تن از لِتها، یک اسیر جنگی اتریشی مجارستانی به نام آندراس ورهاس و آدولف لپا که خود مسئول گروه لِت بود، از پذیرفتن مسئولیت شلیک به زنان، خودداری کردند. یوروفسکی آنها را بهدلیل شکست «در آن لحظهٔ مهم در انجام وظیفهٔ انقلابی خود» به خانه پوپوف فرستاد.