دریای کاسپین

در نقشه‌های ایرانی نیز از نام‌های تپورستان (پس از اسلام به طبرستان تبدیل شد)، جرجان (پیش از اسلام گرگان و هیرکانی بود) و در برخی موارد نام‌هایی چون: آبسکون، زادراکرتا و… یادشده و در ۲الی ۳ قرن اخیر نیز خزر جایگزین آن شده و امروزه در ایران نام رسمی در داخل ایران خزر و در خارج ایران دریای کاسپین است. در بقیهٔ کشورهای فارسی‌زبان مثل تاجیکستان و افغانستان از دریای کاسپین استفاده می‌شود.

این استان، از شمال به دریای کاسپین و کشور آذربایجان، که از طریق آستارا با آن دارای مرز بین‌المللی است، از غرب به استان اردبیل، از جنوب به استان زنجان و قزوین و از شرق به استان مازندران محدود می‌شود. مساحت گیلان ۱۴٬۰۴۴ کیلومترمربع و طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۲٬۵۳۰٬۶۹۶ نفر است.

روس‌ها برای اولین بار در قرن نهم میلادی در منطقه قفقاز ظاهر شدند، زمانی که برخی از روس‌ها برای تجارت در سواحل دریای کاسپین از محدوده رود ولگا پایین‌تر رفتند. این اتفاق، سبب دو یورش بزرگ در سال‌های ۹۱۳ و ۹۴۳ میلادی شد. به نظر می‌رسد آخرین حمله در سال ۱۰۴۱ میلادی بوده باشد.

نشست سران کشورهای ساحلی خزر یا نشست سران کشورهای ساحلی کاسپین نخستین‌بار به پیشنهاد صفرمراد نیازف رئیس جمهور وقت ترکمنستان و با هدف تعیین رژیم حقوقی دریای کاسپین و با حضور رؤسای جمهور وقت ایران، روسیه، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان در اردیبهشت ۱۳۸۱ در عشق آباد برگزار شد. دور دوم این اجلاس نیز در ۲۴ مهر ۱۳۸۶ در تهران برگزار شد.

منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد به عنوان یکی از نمادهای توجه ایران به مقوله ترانزیت کالا و ایجاد زیرساخت‌های اساسی حمل و نقل در جهت رسیدن به استانداردهای جهانی و استفاده از حداکثر ظرفیت ترانزیتی کشور، نقشی بسیار مهم با اهدافی بسیار بزرگ مانند کسب درآمد ارزی، ایجاد اشتغال، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و بخش خصوصی، افزایش نقش جمهوری اسلامی ایران در دریای کاسپین و ایجاد گذرگاه در شمال کشور را بر عهده گرفته‌است.

استان لنکران-آستارا از سمت شمال به استان شیروان-سالیان، از سمت جنوب و غرب به کشور ایران و از سمت شرق به دریای کاسپین محدود شده‌است.

این شهر در کرانه دریای کاسپین جای دارد و گستره ساحلی آن مقصد بسیاری از گردشگران در جمهوری آذربایجان است.

شاهنشاهی اشکانی که در ادبیات غرب با نام امپراتوری پارت‌ها نیز شناخته می‌شود، از ۲۴۷ پیش از میلاد تا ۲۲۴ پس از میلاد، یک قدرت سیاسی و فرهنگی مهم و ایرانی بود که در ایران باستان متمرکز بود و ۴۷۱ سال بر قسمت اعظم غرب آسیا و آسیای میانه حکومت می‌کرد. پایه‌گذاران دودمان اشکانی، قبایل پرنی (قبایلی سکایی تبار از اتحادیه داهان) بودند، که بعد از مهاجرت از جنوب روسیه، در جنوب شرقی دریای کاسپین ساکن شده بودند.

ازگیل ده هزار سال پیش در جنوب دریای کاسپین در مناطق گیلان و مازندران و قزوین در ایران کشت می‌شد. ۷۰۰ سال پیش از میلاد به یونان و در ۲۰۰ پ. م به روم رسید. کاشت این میوه از طریق رومی‌ها در بقیه اروپا گسترش یافت.

این آبشار از دامنه‌های شرق کوه اسپیناس «اسپینه» سرچشمه گرفته و به رودخانهٔ لوندویل که با طول ۱۷ کیلومتر خود نیز از کوه اسپیناس «اسپینه» سرچشمه گرفته سرازیر می‌شود و با شیب تندی به سمت کوته کومه و لوندویل حرکت کرده و در آخر وارد دریای کاسپین می‌شود.