غداء

معنی کلمه غداء در لغت نامه دهخدا

غداء. [ غ َ ] ( ع اِ ) طعام چاشت ، خلاف عشاء. ج ، اغدیة: و لاتقل مالی غداء و عشاء فی جواب من قال ادن فتغد لانه طعام بعینه. ( منتهی الارب ). چاشتی. ( ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی ) : فلما جاوزا قال لفتیه آتنا غَدائنا. ( قرآن 62/18 ). چاشت. آش چاشت. طعام بامداد. چاشت خورد. ( مقدمةالادب زمخشری ). طعام آغاز روز. ناشتائی. صبحانه. رجوع به چاشت شود.
غداء. [ غ َدْ دا ] ( اِخ ) ابن کعب بن بهوش بن عامربن غنمةبن ثعلبةبن تیم اﷲ جد عمروبن عروة الشاعر بود. ( تاج العروس ).

معنی کلمه غداء در لغت نامه دهخدا

معنی کلمه غداء در ویکی واژه

جملاتی از کاربرد کلمه غداء