عاطفه

در داستان های علمی تخیلی، فیلم ها و رمان ها به ایده ماشین ها و ربات های دارای عاطفه پرداخته شده است.

«‌بهار» عاطفه از ناکسان مدار طمع که در قلوب کسان ذره‌ای عواطف نیست

او همچنین تلاش کرد تا با کمک به خانوادهٔ عاطفه در اعتراض به اعدام غیرقانونی او، مسیر شکایت قانونی را طی کنند. مسیری که به سرانجامی نرسید، اما باعث بازشدن پنجرهٔ جدیدی در زندگی آسیه شد و او تلاش کرد تا دربارهٔ زنان و نوجوانان محکوم به اعدام در ایران اطلاعات بیشتری کسب کند و دربارهٔ آن‌ها بنویسد. این راه او را وارد دنیای فعالیت‌های اجتماعی و تلاش برای شکستن حکم‌های اعدام این زندانیان کرد.

پای بندیم به عهد خود و بر وجه کمال با دل و جان و تن و عاطفه هم‌پیمانیم

به خدائی که فرستاد از عرش آیت عاطفه در شان اسد

با چنین زندگی آری به خدا می‌مردم اگر این جانیِ بی‌عاطفه نَبّاش نبود

از نظر جوادی آملی، قرآن وقتی دربارهٔ حجاب سخن می‌گوید، می‌گوید: حجاب عبارت است از احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند؛ بنابراین، نظر کردن به زنان غیر مسلمان را بدون قصد تباهی جایز می‌داند. حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد، نه شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش است. همه این‌ها اگر رضایت بدهند، قرآن راضی نخواهد بود، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق‌الله مطرح است و خدای سبحان، زن را با سرمایه عاطفه آفرید که معلم رقت باشد و پیام عاطفه بیاورد.

یعنی که به قحطی‌زدگان رحم کنید ای ملت با عاطفه نوع‌پرست

در هُرث، از روستاهای واسط در ۲۲ ژانویه ۱۱۰۸م/ ۷ جمادی‌الثانی ۵۰۱ق زاده شد. «با عاطفهٔ علوی و گرایشِ صوفی» پرورش یافت. در بغداد، ابوالفرج ابن جوزی را دیدار کرد؛ همچنین به بصره و موصل نیز رفت. بیشتر زندگی‌اش را در هُرث گذارند، و از آنجا مدیحه‌هایش را می‌نگاشت و به خلیفه می‌فرستاد. فنِّ تُرَسِّل او از این نامه‌ها برخاسته است. گویند مدتی بسیار زندانی بوده است. ابن معلم واسطی در ۲ ژوئن ۱۱۹۶م/ ۴ رجب ۵۹۲ق در هُرث درگذشت.

ای به علو سابقه آسمان وی به شرف عاطفه کردگار

ز ورق راحت و آسایش و آرامش من مرکز خائن و بی‌عاطفه طوفانی کرد

در عشق نگاری، به یم عاطفه «ترکی» رسوا شد و، شیدا شد و، انگشت نما شد

در نظر من سه اصل قوت دارد عاطفه و مسلک و شعار علی جان

در کارهای تولوز لوترک می‌توان شباهت‌های بسیاری با اثر بار در فولی-برژر و پشت صحنه رقص باله اثر دگا دارد. او به خوبی از مردم در محیط کارشان همراه با رنگ و حرکت زنده، در زندگی شبانه نقاشی و طراحی می‌کرد. او استادانه از افراد در جمعیت نقاشی می‌کرد به طوری که به شدت منفرد بودند؛ و زمانی که نقاشی‌اش کامل می‌شد از سیلوئت فیگورها شخصیت آنها قابل شناسایی بود و اسم بسیاری ازین اشخاص ثبت شده است. برخورد او با سوژه‌اش چه پرتره و چه با صحنه‌های زندگی شبانه یا جزئیات در عین حال هم احساسی و هم بی‌عاطفه توصیف شده است.

بعضی از ادیان نیز فراعقلی اند، یعنی بخش‌هایی از آن مستقل از عقل و بر مبنای عشق و عاطفه و احساسات و اعتقاداتی مبنی بر این امور اند و حتی گاهی بر پایه اعتقاداتی ناشی از تقلید از پدران قبیله و فامیل و اطرافیان است.

باید متوجه بود که معنای عواطف و احساسات در گذر زمان دستخوش تغییراتی شده‌است. به خصوص در متن‌های ترجمه شده به فارسی باید توجه داشت که صحبت از کدام‌یک از آن دو است. برای مثال در فرهنگ استنفورد بیان شده‌است: برای عاطفه‌ای مثل ترس هنگام رو به رو شدن با یک خرس می‌توان اجزای منطقی مختلفی در نظر گرفت؛ جزء ارزیابانه (تشخیص این که خرس خطرناک است)، جزء فیزیولوژیکی (افزایش ضربان قلب و فشار خون)، جزء پدیدارشناسانه (احساس ناخوشایند)، جزء قابل دیدن (گشاد شدن مردمک)، جزء رفتاری (میل به فرار)، وجزء ذهنی (افزایش تمرکز) اما کدام یک جزء اساسی عاطفه تلقی می‌شود؟

بامر حافظ الله المکان یعی بمس عاطفه الله الزمان ولود

عاطفه در جانوران

هکشایلد در پی آن است که نقش اساسی عاطفه و کار مدیریت آن را که شکل پرداختی آن را «کار عاطفی» می‌نامد، نمایان سازد. برای او، بیان و مدیریت احساسات فرآیندهای اجتماعی است. آنچه مردم احساس می‌کنند و ابراز می‌کنند به هنجارهای اجتماعی، طبقه‌بندی و موقعیت اجتماعی فرد و عوامل فرهنگی بستگی دارد.

افسانه را از دیدگاه‌های گوناگون می‌توان مورد بررسی قرار داد. جامعه‌شناسان، دین‌شناسان و روان‌شناسان و… هر یک به نوعی از افسانه‌ها برای بیان شناخت خاستگاه تفکر و عاطفهٔ بشر و آرزوهای آدمی بهره جسته‌اند. انسان‌های جوامع کهن پیچیدگی‌های جهان بیرونی خود را در روایت‌های ساده برای خویش بازگشایی می‌کردند. افسانه با ادبیات، فلسفه و دین همواره پیوندی نزدیک داشته‌است. افسانه‌های ملل مختلف با همهٔ اختلافاتی که در جزئیات با هم دارند در ساختار دارای یک سرنمون و روایت شبیه به هم می‌باشند.