طنطنه

شعشعه ی جمال او مظهر نور احمدی طنطنه ی جلال او یاد، ز حیدر آورد

ز پیچ نوبت عدل بلند طنطنه‌ات فتاده غلغله در هفت گنبد دوار

صفات ایزد با ذات او بتوام زاد ندیده طنطنه امهات را آبا

ثم قال تعالی وَ اسْمَعُوا فرمان داد آن گه گفت بنیوشید و بجان و دل قبول کنید و بچشم تعظیم و صفای دل در آن نگرید، تا حقیقت سماع و طعم وجود بجان شما برسد، آن کافران و بیگانگان دیدهای شوخ وا کرده بودند، و دلها تاریک، لا جرم طنطنه حروف بسمع ایشان می‌رسید اما حقیقت سماع و لذت وجود هرگز بجان ایشان نرسید. میگوید عزّ جلاله أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ جای دیگر گفت وَ نَطْبَعُ عَلی‌ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا یَسْمَعُونَ وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِیهِمْ خَیْراً لَأَسْمَعَهُمْ در ذوق حقیقت شنیدن دیگرست و سماع دیگر، بو جهل میشنید اما سماع ابو بکر را افتاد. بو جهل و امثال وی را گفت وَ کانُوا لا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً بو بکر و اتباع وی را گفت وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَی الرَّسُولِ.... الآیة...

در ملک عجم دمدمه رستم سامی در طی عرب طنطنه حاتم طایی

طنطنه‌افکن چو به طی رونهیم مرده حی گور به گور افکنیم

دولت این خاندان تا به ابد باقی است طنطنه جم شکست کوکبه کیقباد

در طنطنهٔ مدح سراییت همیشه گوش فلک از خامهٔ من باد پر آوا

نیستی گیر و بمان طنطنه و هستی را اولیا وار که تا دولت ایشان بینی

میان تهی چو دهل لیک در مصاف سخن از او به طنطنه و بانگ بد دلان آوار