حرم

حَرَم
این کلمه وقتی مطلق به کار رود، منظور شهر مکه است. بدین سبب به آن حَرَم گویند که صید و نیز قطع درختان در آن حرام است. حدود حرم مکه، طبق نظر اهل سنت، از پنج طرف شهر با سنگ هایی به بلندی یک متر، علامت گذاری شده است. از جهت شمال از جایی به نام تنعیم تا مکه شش کیلومتر، از جنوب از اضاه تا مکه دوازده کیلومتر، از شرق از جعرانه تا مکه شانزده کیلومتر، از غرب از شمسی تا مکّه پانزده کیلومتر. اما از نظر امامیه حدود حرم به شرح زیر است: از شمال از جهت مدینه جایی است به نام تنعیم تا مسجدالحرام چهار میل. از غرب از جهت جدّه، جایی است به نام حدیبیه تا مسجدالحرام ده میل، از شرق از جهت نجد، جایی است به نام جعرانه، تا مسجدالحرام هشت میل و از جنوب از جهت عرفه از جایی به نام نمره، شروع می شود و تا مسجدالحرام سیزده میل فاصله دارد. مساحت این محدوده شانزده کیلومتر است. کافر حق ندارد وارد حرم شود ولو گذری. بدون احرام هم کسی نباید وارد حرم شود، جز پیامبر (ص) که هنگام فتح مکه بدون احرام داخل شد. مکه و مدینه را حرمین گویند. دربارۀ حدود حرم مدینه اختلاف است. همینطور در حرمت صید در حرم مدینه. شیخ طوسی از امامیه و نیز شافعیه، صید در حرم مدینه را نیز حرام می دانند.در شیعه، مرقد امامان (ع) و امامزادگان را نیز حرم می نامند.