جاودانی

به مثل (صامت) از دنیای فانی شدند عازم به ملک جاودانی

آثار ابن عربی از ۲۹۰ تألیف تا نزدیک به پانصد اثر ثبت شده. از میان آثار او که هر کدام جایگاه و ارزش خاصی دارد «فصوص الحکم» کتاب جاودانی ابن عربی است و متجاوز از یکصد شرح بر این کتاب نوشته‌اند.

شعری که با مصرع «ابر آمد و زار بر سر سبزه گریست» آغاز می‌شود در بیات اصفهان، شعری که با مصرع «می نوش که عمر جاودانی این است» آغاز می‌شود در بیات اصفهان و رباعی «هنگام سپیده دم خروس سحری» در ابوعطا خوانده شده‌است. [نیازمند منبع]

دهمین گوروی آئین سیک در اکتبر ۱۷۰۸، نام آدی گرانت را به گورو گرانت صاحب (در لغت پیشوا کتاب خدا) تغییر داد. این رویداد که گورو گوبیند سینگ کتاب آدی گرانت را بر جایگاه مخصوص گوروها نشانید، در کتاب بهاتواهی ثبت شده‌است. تمام سیک‌ها بر این متفق هستند که که گورو گرانت صاحب گوروی جاودانی است و پس از او گورویی نخواهد آمد.

آغاز صحیفهٔ معانی بر نام خدای جاودانی

بجانم رزم مرگ و زندگانی است نگاهم بر حیات جاودانی است

گورو گرانت صاحب یازدهمین گورو در آئین سیک است؛ گورو گوبیند سینگ (۱۶۶۶–۱۷۰۸) دهمین گوروی (مرشد) آئین سیک، برخلاف رویه گوروهای پیشین، هیچ‌یک از فرزندان و شاگردانش را به جانشینی خود تعیین نکرد، و در عوض متن مقدس آدی گرانت را که پیش از آن گورو ارجن گردآوری کرده بود، گوروی جاودانی نامید. گورو گرانت صاحب در عبادت پیروان مذهب سیک، نقش محوری دارد. منبع اولیه آن، نوشته‌ها و سرودهای گوروهاست که از روایات و متون دو دیانت هندو و اسلام نیز بهره گرفته‌است.

اگر خواهی که مانی جاودانی پذیری پند من اکنون تو دانی

مستند به ایرانِ جاودانی‌ام به تهیه‌کنندگی و کارگردانی رضا رشیدیان و گویندگی داوود نماینده، دربارهٔ زندگی علمی و تلاش‌های احمد اقتداری در خصوص بررسی تاریخی و جغرافیایی سواحل جنوبی ایران و بررسی برخی از وقایع تاریخی خلیج فارس ساخته شده‌است. این مستند که کار تولید آن در پاییز ۱۳۹۱ آغاز شده بود، نخستین بار در سال ۱۳۹۳ به روی پرده رفت. این فیلم چندین بار از شبکه‌های یک و مستند سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده‌است. همچنین این مستند در جشنوارهٔ سینما حقیقت در سال ۱۳۹۳ و چهل و پنجمین جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم رشد در سال ۱۳۹۴ نیز به نمایش درآمده‌است.

بهشت جاودانی، دستگاه بوسه اش دارد دهان تنگ او داده ست وسعت، حسن مشرب را

ز قول شرع مگذر تا توانی که تا یابی بقای جاودانی

افرادی که خیلی بی‌گناه نبوده‌اند، بعد از مرگ، ابتدا به محلی به نام گِهینوم می‌روند. هر کار زشت، یک دیو خلق می‌کند که همان دیو در گهینوم او را شکنجه می‌کند، اما هیچ‌یک از یهودیان بیشتر از ۱۲ ماه در گهینوم نمی‌ماند. پس از آن به محل جاودانی‌اش در باغ عدن می‌رود.

آن دم بحیات جاودانی پیوست تا ظن نبری که زندگانی بگذشت

نمیرد هر که نام نیک ازو ماند چنین باشد حیات جاودانی

من ندانستم بغربت خواهم افتاد از وطن بهر عیش جاودانی فکر دیگر داشتم

هرقدر ما با دستاوردهای علم، بیشتر و همه‌جانبه‌تر آشنا باشیم بهتر می‌توانیم این حکم اساسی را ثابت کنیم؛ مثلاً قانون بقا و تبدیل جرم و انرژی (آنتوان لاووازیه و میخاییل لومونسف) ثابت می‌کند که در طبیعت هیچ عنصری بدون آن‌که اثری از خود باقی بگذارد از بین نمی‌رود و هیچ عنصری از هیچ زاییده نمی‌شود. علم ثابت می‌کند که نمی‌شود چیزی از هیچ خلق کرد. آنچه را که نمی‌توان نابود کرد و از بین برد، نمی‌توان خلق کرد، نمی‌شود زمانی بوده باشد که در آن ماده نباشد و از هیچ عنصر و هیچ جا خلق گردد. نتیجه این‌که ماده همیشه بوده‌است. همیشه خواهد بود، هرگز زاییده و خلق نشده، قدیم است و جاودانی.

«تورا می‌گویم، گوش فراده و آن نوجوان را بازگردان، زیرا شایسته نیست که پهلوانان در اثر کینه‌توزی همدیگر را همچون خدمتگزاران بکار گیرند. دربین بردگان نگاه دارند و میان دو قوم دلاور عداوتی جاودانی ایجاد کنند.»

یک قطرهٔ درد اگر بنوشی یابی تو حیات جاودانی