جاودان

در سال ۱۶۷۵ یک دیندار کاتولیک به نام آلبرت بورگ در نامه‌ای به اسپینوزا نوشت: «من این نامه را بنابر وظیفهٔ دینی خود برایتان می‌نویسم تا عشق به همسایه را حتی به شما که یک کافر هستید نشان دهم. شما را فرا می‌خوانم که روح خود را به موقع نجات دهید و به مسیحیت بگروید. شما مدعی هستید که سرانجام، فلسفه حقیقی را یافته‌اید. اما از کجا می‌دانید که فلسفهٔ شما بهترین است؟ آیا می‌خواهید کفرگویی‌های ناگفتنی موجودی نکبت‌زده، کِرمی حقیر و انسانی خاکی را که سرانجام غذای کِرم‌ها می‌شود، گستاخانه بر حکمت بی‌انتهای پدر جاودانی برتر شمارید؟ از شما خواهش می‌کنم بس کنید و دیگران را نیز همراه خود به فساد نکشانید».

همیشه تا نپذیرد زوال ملک خدای همیشه تا نبود جاودان مگر یزدان

آداپا انسانی فانی، حکیم یا کاهن معبد ائا در اریدو بود. ائا (که گاهی پدرش فرض شده) هدیهٔ گران‌سنگ دانایی را به او می‌دهد، ولی نه زندگی جاودانی را.

جان من گر زنده ماند جاودان نبود عجب کآب حیوان از لبت در جوی جان آید همی

از چندین وجه می‌شود به این داستان ساده نگاه کرد. یقینا یک وجه آن این است که اگر انسانی به این کاملی، با وجود رابطه نزدیکش با یک خدای بزرگ، نمی‌تواند به جاودانگی دست یابد، پس چه کسی می‌تواند؟ حتی حسن نیت آشکار خدایان نیز مرزی دارد؛ آنها سپاسگزارانه بنده را آزاد نخواهند کرد، هر چقدر هم که کارکردش خوب باشد.

چونک ما را از زمین و از زمان بیرون برد از فنا ایمن شویم از جود او ما جاودان

بعد از اینکه خدا از جزئیات ماجرا آگاه شد مار، زن و آدم را نفرین کرد؛ نفرین آدم کار سخت بر روی مزرعه بود. خدا همچنین بیم داشت آدم از میوه درخت حیات هم بخورد و جاودان شود. پس او را به زمین فرستاد و کروبی‌ها را با شمشیر آتش‌بار جانشینش کرد تا از درخت حیات محافظت کنند. در زمین، آدم زن را حوا نامید و با او آمیزش کرد و آنان صاحب دو پسر به نام‌های هابیل و قائن شدند. نهایتاً، از آمیزش پسران خدا و دختران آدمیان نژادی به نام نفیلیم به وجود آمد.

جانی کش بزرگترین ستاره سبک موسیقی کانتری در آمریکا محسوب می‌شود. سرودن ۵۰۰ ترانه، کسب ۱۳ جایزه گرمی و فروش بیش از ۵۰ میلیون نسخه آلبوم «مرد سیاه‌پوش» کانتری را جاودانه کرد.

چندان گرفته دل به غمش خو که پیش او عیشی است جاودانه غم جاودانیش

پس از مرگ تو گیتی جاودانی واویلا واویلا صد واویلا

سعدی گردن کشم پیش سخن‌دانان ولیک جاودان این سر نخواهد ماند تا گردن کشم

گر بوی تو از باد سحر یافتمی از دولت جاودان خبر یافتمی

فنا شو خاک و باد اینجا روانه کن از خود تا تو باشی جاودانه

زرتشتیان به خود آسمانی یا (فره وشی‌ها) معتقدند و برآنند که هر فرد دارای خود آسمانی خاصی است که عنصر موجودیت اوست و روح جاودانی هر موجود زنده می‌باشد. خود آسمانی قبل از حیات هر فرد موجود بوده و بعد از وفات او نیز وجود خواهد داشت و محافظ روح انسان است.

کتاب‌های محبت نامه، جاودان نامه و نوم نامه نوشتهٔ ملا فضل‌الله نعیمی استرآبادی از مهم‌ترین و با ارزش‌ترین کتب عرفانی و ادبی به زبان مازندرانی با گویش گرگانی است که متعلق به قرن هشتم هجری است.

زهی وصل و زهی اصل یگانه که خواهد بود ما را جاودانه

در عشق فنا و محو و مستی سرمایهٔ عمر جاودان است