جانگداز

باز این حدیث حادثۀ جانگداز چیست؟ باز این چه قصه ایست که با غصه توأم است؟

زاتش خشم جانگدازش خصم مدت عمر چون شرر یابد

از دل گرم فغانی بیتو ای چشم و چراغ تا دمی باقیست آه جانگداز آید برون

هر چند عشق یار بلائیست جانگداز یارب به این بلا نشود مبتلا رقیب

آن گفت که هجر جانگداز است این گفت که وصل چاره ساز است

جان را که تیره ساخته یی از هوای نفس چون شمع روشن از نفس جانگداز کن

بلای هجر ز هر درد جانگدازتر است ندیده داغ جدایی تعب چه می‌دانی؟

آبی کجاست کآتش عشقم جگر بسوخت وین برق جانگداز همه خشک و تر بسوخت

بگفتا خم چرا شد سرو نازت بگفت از بار هجر جانگدازت

شه چو بشنید این صدای جانگداز غیرت الله چشم حق بین کرد باز