جان بردن

معنی کلمه جان بردن در لغت نامه دهخدا

جان بردن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) زندگانی کردن. ( غیاث اللغات ). زنده ماندن. از مرگ رهایی یافتن. از مهلکه سالم بیرون آمدن. از مرگ خلاص شدن. خلاص شدن. مستخلص شدن. نجات یافتن. سالم ماندن :
شما راه سوی بیابان برید
مگر کز بد دشمنان جان برید.فردوسی.جان کی برد ز تیغ تو کش پر عقاب داد
گرچه مخالف تو عقابی به پر شود.مسعودسعد.بخدای عزّوجل سوگند خوردم [ معتصم ] که افشین از من جان نبرد. ( تاریخ بیهقی ص 174 ). پس خواستند که خبری بازدانند که ارسلان خان از آن زخم جان برده است یا نه. ( اسکندرنامه نسخه سعید نفیسی ). و از آن هفتاد هزار زنگی کس جان نبرد مگر اندکی. ( اسکندرنامه ایضاً ).
تا مرا زینجا به هندستان برد
بو که بنده کان طرف شد جان برد.مولوی.هیچ شادی مکن که دشمن مرد
تو هم از موت جان نخواهی برد.سعدی.که نه من ز دست عشقت ، ببرم بعاقبت جان
تو مرا بکش که خونم ز تو خوبتر نریزد.سعدی.نه دانا بسعی از اجل جان ببرد
نه نادان بناساز خوردن بمرد.سعدی.بقول دروغی که سلطان بمرد
نمردی و بیچاره ای جان ببرد.سعدی.آن دو موش دگر که جان بردند
زود بردند خبر به موشانا.عبید زاکانی.تو پنداری که حاسد رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است.حافظ.

معنی کلمه جان بردن در فرهنگ معین

(بُ دَ ) (مص ل . ) سالم ماندن ، زنده ماندن .

معنی کلمه جان بردن در فرهنگ فارسی

( مصدر ) نجات یافتن رهاشدن خلاص گشتن .

معنی کلمه جان بردن در ویکی واژه

سالم ماندن، زنده ماندن.

جملاتی از کاربرد کلمه جان بردن

یارب گل دینم از پژمردن در عصمت خود دار گه جان بردن
خرد را از بساط می‌پرستان نیست جان بردن که هر ساغر ز موج می به ‌کف تیغی علم دارد
از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی
از غم دنیا نباشد هیچ کس جان بردنی کس نمی آید به این غمخانه غیر از مردنی
با این همه خوبیها جان از تو توان بردن نتوان ز تو جان بردن، الا بگران جانی
خواهی ار جان بسلامت ببری تن در ره خدمتش را ندهی تن نتوان جان بردن
گفتی به برم جان تو دل خوش می دار تا جان بردن مرا به جان آوردی
شاها بر تو به تحفه صد جان بردن کمتر بود از زیره به کرمان بردن
که باور نیست جان بردن هنوزم برادر جان برادر
ره بجان بردن بجانان بردنست لیک اول ره سوی جان بردنست