توجه

ولیک دارم امیدی که از توجه تو تن ضعیف من آنجا شود به خاک مزار

حوا بدان درخت توجه نمود و رفت تا موضعی که بود در آنجا فرشته‏ها

کس ندانست که چشم توجه بیماری داشت که دوایش بجز از مستی سرشار نبود

مکان خاک فروغی نداشت چندانی ز روی خاک توجه بلامکان کردم

حقیقت- معرفت و هدایت و توجه جزئی به کلی با عارضۀ تعین، منتج شوق بود از جهت جزوی. و جذب از جهت کلی. ما من دابة‌ الاهو آخذ بناصیتها.

(کنند روی) توجه به قلعه ای که ملک سجود کرد و بر آن است هر صباح و مسا

دیگر هر رکنی از ارکان شرع او را مذکری شود از قرارگاه اول و آمدن او از آن عالم و ارشادی کند او را بمراجعت با مقام خویش و آن جوار رب‌العالمین است چنانک کلمه «لااله‌الاالله» او را خبر دهد از آن عالم که میان او و حضرت حق هیچ واسطه نبود. شوق آن عالم و ذوق آن حالت در دلش پدید آید آرزوی مراجعت کند دل ازین عالم برکند لذات بهیمی بر کام جانش طلخ شود متوجه حضرت خداوندی گردد. اینک یک دندانه کلید شریعت بر بند طلسم راست بنشست و یک یک بند گشوده شد.

قم توجه شطر اقلیم النعیم و اذکر الاوطان والعهد القدیم

صد پیرهن چو طلق ببالد به خویشتن گر بنگری ز روی توجه در آینه

قوله تعالی: لِکُلٍّ وِجْهَةٌ... الآیة... ای و لکل اهل دین قبلة و متوجه الیه فی الصلاة. هر گروهی را از دین داران و خدا پرستان قبله است که روی بآن دارند و نماز بآن دارند و نماز بآن میکنند. همانست که جای دیگر گفت لِکُلٍّ جَعَلْنا مِنْکُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً گفت هر یکی را از شما شریعتی دادیم ساخته و راهی نموده. آن گه گفت وَ مُوَلِّیها