تنگدلی

بگاه تنگدلی غمگسار پیرانست گه فرا خروی باز مانع برناست

و روز آدینه عید فطر کرده آمد؛ امیر نه شعر شنود و نه نشاط شراب کرد از تنگدلی که بود که هر ساعت صاعقه دیگر، خبری رسیدی‌ از خراسان.

گر چاره این تنگدلی باید کرد ما را چو تو ده رنگ دلی باید کرد

نه در ابروش چین ز سنگدلی نه گره بر جبین ز تنگدلی

هرکجا تنگدلی یافت چو غنچه کرمت بدل آرایی او همچو صبا برخیزد

دربسته و دیواربلند است برون آ کز تنگدلی با در و دیوار به جنگم

دادخواهی اگر ز تنگدلی نسبت او کند به سنگدلی

در روزگار تنگدلی عام شد کلیم زان‌سان که شمع در دل فانوس جا نساخت

هرجا چو غنچه تنگدلی چند یافتم رفتم چو ابر و بر سر ایشان گریستم

حل مشکل بکف اوست که او دست خداست چه کنی تنگدلی از پی دیر و زودی