تئاتر

تئاتر برای بوئِرو بایِخو تلاشی پیگیر برای درک انسان و جهان است. برای او اگر این تلاش ژرفنایی به دست آورد، همانا در چارچوبِ تراژدی صورت می‌گیرد: «تراژدی است که انسان را به درستی می‌آزماید و کلیتِ ابعادِ وی را در اختیارِ ما قرار می‌دهد. فلاکتِ او را، و در ضمن عظمت‌اش را. اگر وضعیتِ تراژیکِ انسان نادیده گرفته شود، جهد برای شناختِ او و پرسشِ صرف دربارهٔ او عملی است ناقص، موهوم و کورکورانه[...]. فقط هنگامی که تفحص دربارهٔ مسائلِ انسانی ابعادی تراژیک داشته باشد، قابل‌اعتماد و متهورانه است.»

آرتاشس مناتساکانی بابایان (ارمنی: Արտաշես Մնացականի Բաբայան؛ زاده ۲۵ اکتبر ۱۹۲۳ - درگذشته ۲۹ دسامبر ۲۰۰۹) نمایش‌نامه‌نویس، چهره تئاتری و مترجم اهل ارمنستان بود.

شو از یک مادر مجرد در تورانس، کالیفرنیا به دنیا آمد. مادربزرگ مادری او سرزمین اصلی چین را به مقصد تایوان ترک کرده بود و مادر شو را در نوجوانی به دلایل تحصیلی به ایالات متحده فرستاد. شو در دبیرستان شبه‌جزیره پالوس ورده شرکت کرد. او به بروکلین نقل مکان کرد تا تئاتر را دنبال کند و در سال ۲۰۱۲ از مدرسه هنر تیش فارغ‌التحصیل شد. او همچنین با شرکت تئاتر آتلانتیک آموزش دید.

آربی اُوانسیان (ارمنی: Արբի Յովհաննիսեան؛ زادهٔ ۱ اسفند ۱۳۲۰) کارگردان سینما و تئاتر، استاد دانشگاه، طراح صحنه و مترجم ارمنی‌تبار اهل ایران است.

او همبازی و هم دوره بازیگرانی چون علی نصیریان، عزت‌الله انتظامی، جمشید مشایخی، جعفر والی و محمدعلی کشاورز بوده‌است. از تئاترهای او می‌توان به بازرس، چشم‌اندازی از پل، سیاه زنگی دایره زنگی، مرد فرنگی، مرگ در پائیز، دشمنان و دست بالای دست اشاره کرد.

مراکش که در سال ۱۰۷۰–۷۲ توسط طایفه المراود بنا شد، مدت‌های زیادی مرکز فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشور مغرب بوده‌است. تأثیر این شهر بر تمامی دنیای اسلام در غرب، از شمال آفریقا تا اندلس، مشاهده می‌شد. بناهای شگفت‌انگیز از آن دوران به جای مانده‌است که از آن جمله: مسجد کتبیه، قصبات، برج و بارو، درهای بسیار بزرگ، باغ‌ها و غیره را می‌توان نام برد. بعدها شاهکارهای معماری از قبیل کاخ باهیه، مدرسه بن یوسف، مقبره‌های سعدیون، بناهای مسکونی و تئاتر روباز جامع الفنا به این مجموعه اضافه شد.

کیدن کوتار فیلیپ سیمور هافمن یک کارگردان تئاتر است که دچار بحرانی در زندگی می‌شود. بعد از اینکه جایزهٔ «مک آرتور» را بدست می‌آورد و زنش او را ترک می‌کند؛ او سعی به حل کردن این بحران با ساخت یک نمایش تئاتر عظیم با پولی که از جایزهٔ «مک آرتور» بدست آورده می‌کند.

این ساختمان در دهه ۱۹۲۰ به عنوان سالن تئاتر مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در دهه ۱۹۳۰ و دوران پس از جنگ به سالن سینما تبدیل شد و سپس در دهه ۱۹۵۰ به عنوان استودیو تلویزیونی و استودیو ضبط موسیقی مورد استفاده قرار گرفت.

با رونق تئاتر در رشت، اکبر دودکار نیز فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد. او در استخدام ارتش بود و هم‌زمان در فعالیت‌های هنری شرکت داشت. یک سال پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۰، به تئاتر دهقان تهران پیوست و در سینما و تلویزیون نیز ظاهر شد.

آربی اوانسیان تجربیات تئاتری خویش را در زمینهٔ سینما نیز به کار گرفته‌است که حاصل آن در اوایل دهه ۱۳۵۰ فیلم مستند لبئوس به نام تادئوس (در خصوص مراسم زیارت قره کلیسا است که آن را در شهرستان ماکو ساخت) و فیلم بلند سینمایی چشمه است. و مورد توجه صاحب‌نظران و منتقدان هنری واقع شد.