بیمار

دانسته از حالم بتر، هر روز از روز دگر از ذوق این، هر دم خبر می‌پرسد از بیمار خود

بازن از سرطان خون رنج می‌برد که برای اولین بار علت بیماری او در سال ۱۹۵۴ تشخیص داده شد و در نهایت در ۱۱ نوامبر ۱۹۵۸ در سن چهل سالگی در نوژان سور مرن در نزدیکی پاریس چشم از جهان فروبست.

دردمند عشق او گشتم مرا تیمار نیست چون کنم چون آن طبیبم را غم بیمار نیست

مگر بیمار شد آن تنگ دستی که دایم کونهٔ هیزم شکستی

دلا تا چند در آزارم از تو گهی نالان، گهی بیمارم از تو

ای باد کی گذارت ز آن سو مجال باشد بیماری و نباشد دانم تو را مجالی

جان به تاراج دهد خدمت سی روزه عشق قوت طالع ما بود که بیمار شدیم

در صحت شخص تو صلاح است جهان را آن روز مبادا که بود شخص تو بیمار

این فیلم، روایتی بی‌پرده از تلاش بی‌وقفه کادر درمان و وضعیتِ بخش بیماران کرونایی در نخستین روزهای شیوع کرونا در ایران می‌باشد. سوژه اصلی مستند آنجا سپیده دم محسن جهانی یکی از کارگردانان این فیلم است که تا پیش از شیوع کرونا، به‌عنوان پرستار در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مشغول به خدمت بود، اما با بحرانی شدن شرایط، داوطلبانه به بخش کرونا می‌رود. این مستند ۷۰ دقیقه ای در فرم سلفی بیوگرافی در مرکز مستند سوره حوزه هنری تهیه شد و در بخش مستند سی و نهمین جشنواره فیلم فجر نیز حاضر بود.

و شر تمامترین جهل است که هم ناخوش است و هم زشت و هم ریانکار. و بدان که هیچ چیز از علم خوشتر نیست لکن نزدیک کسی که دل وی بیمار نبود. و بدان که جهل درد کند در حال ناخوش بود که هر که چیزی نداند و خواهد که داند درد جاهلی خویش می باید و جهل زشت است ولکن این زشتی در وی ظاهر نیست اما در درون دل است که صورت دل را کوژ گرداند. و این از زشتی ظاهر زشت تر است.

سایه ی بیماری درد و بلا از سر عمال یا رب کم مبا

این اردوگاه توسط پناهندگان اداره می‌شد و دارای دادگاه، سینما، تعدادی کلیسا، بیمارستان و مدارس و تئاتر بود، یک کارخانه نخ ریسی ۱۵۰ پناهنده را روزانه به خدمت می‌گرفت و همه نوع شرکت‌های صنایع دستی وجود داشت اما پناهندگان مجاز به کار در خارج از اردوگاه نبودند. حدود ۳۰۰ پناهنده یک نیروی پلیس برای حفظ نظم در اردوگاه تشکیل دادند.

این زمان عیسی ایام توئی بهره چرا دل بیمار مرا از تو دوائی نرسد

واکسنی برضد این بیماری ساخته شده‌است، ولی برای همه تجویز نمی‌شود، زیرا این بیماری محدود به مناطق دورافتاده ای است و جهانگردان به ندرت به این مناطق مسافرت می‌کنند. سالانه ۲۵ درصد از مبتلایان به این عفونت، در جهان حدود ۱۵هزار نفر، می‌میرند (۱۹۹۸) و در ۵۰ درصد از موارد، عفونت باعث ایجاد ضایعات مغزی می‌شود.