معنی کلمه بن ماضی در ویکی واژه
(زبان‌شناسی) در زبان فارسی، مصدر بدون «-ن» که برای ساختن فعل در زمان گذشته استفایشد (استفاده می‌شود): گفت (گفتن) دید (دیدن)
بن ماضی
(زبان‌شناسی) در زبان فارسی، مصدر بدون «-ن» که برای ساختن فعل در زمان گذشته استفایشد (استفاده می‌شود): گفت (گفتن) دید (دیدن)
جملاتی از کاربرد کلمه بن ماضی
اسمی است که معنای فعل را می‌رساند و از بن ماضی + َن تشکیل شده‌است.
اسم‌هایی را که در ساختمان آنها از بن مضارع یا بن ماضی استفاده نشده‌است، اسم جامد می‌گویند. مانند: کتاب، مرغ، قلم
گذشته (ماضی یا پیشین)، حال (مضارع)، و آینده (مستقبل یا پسین). در پارسی دری همه افعال از دو بن ماضی و مضارع ساخته می‌شوند. بن مضارع پارسی دری همان مادهٔ فارسی میانه است که گاه با هم اختلاف تلفظ جزئی دارند. فعل‌ها از دو بن ماضی و مضارع ساخته می‌شوند.