د

دست در دل کن و هر پرده پندار که هست بدر ای سینه که از دست ملامت چاکی

برند برای ریزهٔ چند سرش وانگه سر زیر و پای بالاش کنند

چون در این میدان به دست کس عنان عمر نیست بر رکاب باده عمر رایگان افشانده‌اند

دلیل راهت ابراهیم آزر منادی ملتت عیسی مریم

گر به صورت می‌روی کوهی به شکل در بزرگی هست صد چندان که لعل

کاری نه به قدر همت افتاد راهی نه به پای مرکب آمد

زکاووس شرمنده شد شاه پیر بدو داد سیروس را ناگریز

وصلش اندیشه چون کنم کامروز دولت از ناکسان به کس نرسد

ز رفعت سینه اش باشد فلک سا کواکب پنبه داغ لاله اش را

چنین گفت با طوس و گودرز و گیو که ای نامداران و گردان نیو