معنی کلمه روئین در دانشنامه عمومی
از زمان پیدایش این روستا اطلاعات زیادی وجود ندارد. طبق اسناد موجود نام تاریخی این روستا در گذشته قریه روئین نام داشته است که به دوره تیموری بر می گردد و آن زمانی است که حافظ ابرو در سال ۸۳۳ ه. ق از منطقه ارغیان گذر کرده برای جهان ارغیان ۱۲ قریه ذکر کرده که روئین یکی از این قرای به شمار می آمده است:
ولایت جهان و ارغیان: «قریه روئین و توابع، قریه اردین، و توابع، قریه دستجرد و توابع، قریه کاریزدر، قریه بکر آباد، قریه نهامود، قریه جهان و توابع، قریه بان و توابع، قریه اسفنج و توابع، قریه خرق و توابع، قریه کرد، قریه سی و توابع، بیرون از این قری مزارع بسیار دارد».
آب و هوای روستای روئین از نوع معتدل کوهستانی با زمستان های سرد و پر برف و تابستان های معتدل و مطبوع می باشد. به علت موقعیت ییلاقی آن در تابستان ها تفریحگاه مناسبی برای اهالی شهرستان بجنورد و اسفراین محسوب می شود، که برای استفاده از هوای خنک و همچنین آب چشمه ها و میوه های این روستا به منطقه می روند.
یکی از صنعتهای رایج در روستای تاریخی روئین «تنور سازی» و «کوندی سازی» بوده است که افرادی همچون «حاجی هانی غلامی»، «حسین غلام نبی» و «قدرت حسین» در این اواخر این صنعت را زنده نگه داشته بودند اما متأسفانه با رواج نانوایی های صنعتی به مرور این صنعت نیز می رود که به فراموشی سپرده شود یکی دیگر از صنایع دستی این روستا صنعت چادرشب بافی است که هم به صورت دستی ( سنتی ) و هم به صورت صنعتی هنوز ادامه دارد.
این روستا به عنوان خاستگاه بافت چادرشب مطرح است در سال ۱۳۸۹ به عنوان اولین روستای نساجی سنتی کشور شناخته شد و به عنوان پایلوت کشوری انتخاب گردید. در این روستا ۳۰۰ دستگاه چادرشب بافی مشغول به تولید پارچه چادر شب و حوله و شال می باشند که مورد سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی ایران هستند.
هم اکنون ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر از افراد ساکن در روستای رویین به طور مستقیم به تهیه نخ، رنگ آمیزی و بافت چادر شب و فروش آن اشتغال دارند و رشته چادرشب بافی یا نساجی سنتی رویین مهر اصالت یونسکو نیز دریافت کرده است. سالانه بیش از ۱۵۰ هزار متر مربع محصولات نساجی در این روستا تولید می شود[ نیازمند منبع]
