داوطلبانه

آیین جین هفت نذر تکمیلی را تجویز می‌کند، از جمله سه گوا اورتاس (نذر شایستگی) و چهار نذر شیکشا. نذر سالیخانا (یا سانثارا) یک نذر آیینی «مرگ مذهبی» است که در پایان زندگی، توسط راهبان و راهبه‌های جین انجام می‌شده، که در عصر مدرن نادر است. در این نذر، کاهش داوطلبانه و تدریجی مصرف غذا و مایعات برای پایان دادن به زندگی، با انتخاب و با بی‌تفاوتی انجام می‌پذیرد، در آیین جین اعتقاد بر این است که این نذر کارمای منفی را کاهش می‌دهد و بر تولد مجدد روح در آینده تأثیر می‌گذارد.

در طول دوران باستان، ایتولی ها مورد توجه دیگر یونانیان نبودند ، زیرا آنها را نیمه بربر و وحشی میدانستند اتحادیه آنها از ساختار سیاسی و اداری پیچیده ای برخوردار بود و ارتش های آنها به راحتی باسایر قدرت های یونان برابری داشت. با این حال ، در دوره هلنیستی ، آنها به عنوان یک کشور مستقل در یونان مرکزی ظهور کردند و با الحاق داوطلبانه چندین دولت شهر یونان به اتحادیه‌شان گسترش یافتند. در این دوره باز هم ، اتحادیه ایتولی علیه مقدونی ها مبارزه می کرد که به اتحاد با روم منجر شد و خود منهی به فتح نهایی یونان توسط رومی ها شد.

در سال ۱۹۴۳، اتو شرکت اتو برمر را به‌عنوان یک شرکت هلدینگ برای تحکیم منافع‌اش در این بانک‌ها تأسیس کرد، (تا آن زمان، او مالک اصلی یا تنها مالک بیشتر آن‌ها بود). همچنین در سال ۱۹۴۴، او بنیاد اتو برمر را به‌عنوان سازمانی خیریه برای تأمین وجوه برای مقاصد عام‌المنفعه در شهرهای کوچکی که بانک برمر در آنجا حضور داشت، پایه‌گذاری کرد. بودجهٔ این بنیاد از سود شرکت هلدینگ بانک برمر تأمین می‌شد. از سال ۲۰۰۹، این بنیاد سالانه حدود ۲۵ میلیون دلار صرف امور خیریه می‌کند. وانگهی، کارکنان این بانک مدام تشویق می‌شوند تا داوطلبانه در فعالیت‌های محلی شهری شرکت کنند. هر سال، این کارکنان بیش از ۱۰۰۰۰۰ ساعت کار داوطلبانه انجام می‌دهند.

ولی در روش مستقیم، پزشک یا پرستار خود عامل مرگ بیمار هستند. تزریق داروی کشنده و جداکردن بیمار از دستگاه‌های حمایتی، نمونه‌هایی از این روش هستند که بعضی اوقات بدون اطلاع بیمار انجام می‌شوند. بدین ترتیب جداکردن بیمار مرگ مغزی از دستگاه‌های حمایتی نیز از نظر بسیاری «اتانازی غیر داوطلبانه، غیر فعّال» به‌شمار می‌آید.

امپریالیسم فرهنگی می‌تواند هم به فرهنگ پذیری اجباری یک جمعیت هدف یا به پذیرش داوطلبانه یک فرهنگ بیگانه توسط افرادی اشاره کند که به اراده آزاد خود این کار را انجام می‌دهند. ازآنجایی که این دو ارجاع بسیار متفاوت هستند، اعتبار این اصطلاح زیر سؤال رفته‌است.

بعد از تعرض ارتش ارمنستان به بخش قره‌باغ جمهوری آذربایجان، در سال ۱۹۹۲ اسکندر آزناووروف به‌طور داوطلبانه به صفوف نیروهای مسلح جمهوری آذربایجان پیوست. او در طی نبردها به تعداد زیادی از مواضع نظامیان ارمنی آسیب‌هایی جدی وارد کرده و چندین انبار مهمات آن‌ها را منهدم ساخت. قبل از شروع یک عملیات در بهار ۱۹۹۳، اسکندر آزناووروف به وسیلهٔ شلیک گلولههای توپ یک پایگاه نیروهای ارمنستان را نابود کرد، که این امر نیز منجر به تعیین جایزه نقدی برای سر او از سوی ارمنستان شد.

مونک می‌گوید: «هنر من یک اعتراف داوطلبانه است و تلاش برای نشان دادن خودم و رابطه‌ام با زندگی.»

الکساندر سولژنیتسین ۱۱ دسامبر ۱۹۱۸ در شهر کیسلوفودسک واقع در قفقاز شمالی و در یک خانواده متوسط چشم به جهان گشود. پدرش که داوطلبانه به جبهه‌های جنگ جهانی اول رفته بود در ژوئن ۱۹۱۸، یعنی چند ماه پیش از آنکه او به دنیا بیاید در بازگشت از جبهه در یک تصادف شدیداً زخمی شد و درگذشت. الکساندر تا شش سالگی نزد خانواده مادرش سپرده شد. زیرا مادرش در شهر روستوف به عنوان منشی مشغول به کار بود.