جرا

خوش آن عاشق که بر فرمان معشوق بود خوش بر دلش هجران معشوق

به رخ جان من خسته ی هجران دیده از غم دوست چه خونی ز جگرها که نرفت

نقود عالم از نقد عقل او موزون عقود گیتی در فضل علم او مجرا

آن بسملم که از نگه عجز چشم من خنجر زدست جرات قصاب میکشد

شهد وصالش نگر در دهن دیگریست صبر ز هجران تو تلخ به کام منست

بس که چشمم سیل خون می‌بارد از هجران تو کاروان در ره نمی‌یابد ز گل جای نزول

اجرای این مراسم سبب خشم نهادهای مسیحی و برخی از شهروندان شد. آن‌ها اجرای این مراسم را سوءاستفاده شیطانی از کودک نامیدند.

چنان بد دل ورقه ابن الهمام ز هجران گلشاه فرخنده نام

گر دل زتو وصل دید اگر هجران دید از غایت اخلاص همه یکسان دید

در آب دو چشمم همه عکس رخ تست خاکم کردی بر آتش هجران چست

چون شدی در آتشِ هجران نزاری سوخته گر به جایِ آب خون از دیده بگشایی چه سود