پیداوسی. [ وَ / وِ ] ( اِ ) درمی که در زمان کیان رایج بوده ، و هر درمی به پنج دینار خرج میشده است. ( برهان ) : هزار و صد و شصت قنطار بود درم بد کزو پنج دینار بود که بر پهلوی موبد پارسی همی نام بردش به پیداوسی.فردوسی.نخستین صد و شصت پیداوسی که پیداوسی خواندش پارسی.فردوسی.پراکنده افکنده پیداوسی همه چرم پیداوسی پارسی.فردوسی.
معنی کلمه پیداوسی در فرهنگ معین
(پَ وَ ) (اِ. ) نک پنداوسی .
معنی کلمه پیداوسی در فرهنگ عمید
سکه ای معادل پنج دینار: که بر پهلوی موبد پارسی / همی نام راندش به پیداوسی (فردوسی۱: ۱۳۷۲ ).
معنی کلمه پیداوسی در فرهنگ فارسی
سکه قدیمی که معادل پنج دیناربوده است ( اسم ) سکهای در قدیم بارزش پنج دینار: ( هزار و صد و شصت قنطار بود درم بدکزو پنج دینار بود . ) که بر پهلو موبد پارسی همی نام بردش به پنداوسی. ) ( فردوسی ) توضیح ولف در فهرست شاهنامه ( بنداوسی ) کرده و در کلم. اخیر گوید : ( سکهای بارزش پنج دینار ). احتمال میرود که کلمه مصحف پنداذس باشد .