مدنیت
معنی کلمه مدنیت در لغت نامه دهخدا

مدنیت

معنی کلمه مدنیت در لغت نامه دهخدا

مدنیت. [ م َ دَ نی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) شهرنشینی. ( یادداشت مؤلف ). انتساب به شهر و مدینه. ( ناظم الاطباء ). || مجازاً، تربیت.ادب. ( یادداشت مؤلف ). تمدن. ( فرهنگ فارسی معین ).
مدنیة. [ م ُ ی َ ] ( ع ص ) ناقة مدنیة؛ ماده شتری که نتاج وی نزدیک شده باشد. ( آنندراج ). تأنیث مدنی است. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به مدنی شود.
مدنیة. [ م َ دَ نی ی َ ] ( ص نسبی ) تأنیث مدنی است به معنی منسوب یا مربوط به مدینة به معنی شهر. || تأنیث مدنی است ؛ یعنی منسوب به مدینةالرسول.
- سورة مدنیة ؛ سوره ای از قرآن که در شهر مدینة نازل شده است.

معنی کلمه مدنیت در فرهنگ معین

(مَ دَ یَّ ) [ ع . ] (مص جع . ) شهر - نشینی ، تمدن .

معنی کلمه مدنیت در فرهنگ فارسی

۱ - شهر نشینی . ۲ - تمدن .

معنی کلمه مدنیت در دانشنامه عمومی

مدنیت (آلماتی). مدنیت ( به قزاقی: Madeniyet ) یک منطقهٔ مسکونی در قزاقستان است که در شهرستان قره سای واقع شده است.
مدنیت (جماعت). مدنیت جماعت و شهرکی در جنوب غربی کشور تاجیکستان است که در ناحیهٔ جلال الدین رومی ولایت ختلان قرار دارد. جمعیت این جماعت ۱۱۹۸۵ است.
مدنیت (شهرستان چوی). مدنیت ( به لاتین: Madaniyat ) یک روستا در قرقیزستان است که در شهرستان چوی واقع شده است. مدنیت ۷۵۴ نفر جمعیت دارد و ۱٬۴۲۹ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
مدنیت (شهرستان قره سو). مدنیت ( به لاتین: Madaniyat ) یک روستا در قرقیزستان است که در شهرستان قره سو ( قرقیزستان ) واقع شده است. مدنیت ۳٬۶۷۶ نفر جمعیت دارد و ۹۱۸ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
معنی کلمه مدنیت در فرهنگ معین

معنی کلمه مدنیت در ویکی واژه

شهر - نشینی، تمدن.

جملاتی از کاربرد کلمه مدنیت

فردریش فان هایک و میلتون فریدمن می‌گویند که آزادی اقتصادی شرط لازم برای ایجاد و حفظ مدنیت و آزادی‌های سیاسی است. آن‌ها معتقدند که این آزادی اقتصادی فقط در یک اقتصاد بازارگرا و به ویژه اقتصاد بازار آزاد محقق می‌شود. اما آن‌ها گمان می‌کنند که آزادی اقتصادی کافی در اقتصادهایی قابل دسترسی است که بازارهای آن از طریق قیمت‌ها و حقوق دارایی خصوصی فعالیت می‌کنند. به عقیده آن‌ها هر چه آزادی اقتصادی بیشتر باشد، آزادی‌های مدنی و سیاسی در جامعه افزایش می‌یابد.
آثار مدنیت و شهرنشینی در منطقه پیرانشهر ریشه در هزاره‌های دوم و سوم و حتی پنجم قبل از میلاد دارد و بررسی آثار سفالی و فلزی و پیکرکها و سکه‌های مکشوفه از وجود تمدنها و فرهنگهای درخشانی چون (اورارتو، زاموا، ماننا، آشور، کوتی، کاسی، هیتی، ماد، هخامنشی، پارتی، ساسانی و دوره‌های متنوع اسلامی) حکایت دارد.
درون‌مایه اصلی این نمایش‌نامه همانند بسیاری دیگر از آثار برشت دربارهٔ فاصله طبقاتی، واگذاری قدرت به جامعه اقلیت و حکمرانی آنان بر جامعه پایین دستی که حداکثر جامعه را تشکیل می‌دهند و اجرای تبعیض‌آمیز مدنیت در جامه مدرن است. یکی از مهم‌ترین و کلیدی‌ترین تک‌گویی‌های این نمایش‌نامه در آغاز آن پیش از شروع خود نمایش‌نامه قرار دارد که هدف از آن یادآوری مسئلهٔ طبیعی شدن اتفاقات در دوره نوین برای انسان مدرن است، دوره‌ای که آدمیان در آن به راحتی نسبت به مسائل مهم پیرامون خود بی‌تفاوت می‌شوند.
پیرانشهر به صورت کنونی شهری است که در قرون اخیر پا به عرصه وجود نهاده است اما در نقطه کنونی پیرانشهر سابقه دراز فرهنگ و تمدن و تاریخ وجود دارد. آثار کشف شده کنونی نشان دهنده وجود مدنیت و فرهنگ و جامعه پویا دراین منطقه بوده است و مطمئناً کاوش‌های بیشتر باستان‌شناسی سابقه درازعمر زندگی اجتماعی و تناقضات شهری‌گری را در این نقطه از سرزمین ایران نشان خواهد داد.
هرات قبل از کشف اقیانوس هند در گذرگاه جاده ابریشم قرار داشت و نقش بزرگ را در تجارت میان شبه‌قاره هند، خاورمیانه، آسیای مرکزی و اروپا بازی می‌کرد. هرات از لحاظ موقعیت جغرافیایی در طول تاریخ بستر مناسب تلاقی مدنیت‌های شرق و غرب نیز به‌شمار می‌رفت. از این رو هرات یکی از گهواره‌های تمدنی تاریخ پربار خراسان شناخته می‌شود. تاریخ سیاسی هرات پر از فراز و نشیب است. چنانچه هرات همواره میدان لشکر کشی‌ها جنگ‌های اشغال‌گرانه، ویران‌گرانه و گذرگاه جهان‌گشایان نیز بوده‌است. روی تصادفی نیست که تاریخ هرات مشحون از مبارزات آزادی خواهانه و استعمار شکن بوده‌است.
به‌طور کلی حماسه‌های پهلوانی و دینی که با ایام و لحظات خاصی از حیات ملی یک قوم در ارتباط است؛ دورانی که مردمان پیشین با مدنیت ساده و ابتدایی خود در تلاش برای تشکیل ملیت و تمدن خود بوده‌اند. موضوع داستان‌های حماسی همیشه نخستین دوره‌های تمدن آن ملت است و در دوره‌های ترقی و کمال استقلال و تمدن یک ملت شاعران بیشتر به حماسه‌های مصنوع می‌پردازند.
علی الوردی دربارهٔ کلیّت این موضوع، گفته‌است که «اقلیم منطقهٔ عربی از همهٔ منطقه‌های جهان برجسته است زیرا خاستگاه‌های بدویّت (کوچ‌نشینی و صحراگردی) و مدنّیت (زندگی یکجانشینی/شهری/روستایی) را در خود گرد آورده‌است، به همین رو، درست است اگر بگوییم که جامعهٔ عربی از دیگر جامعه‌های جهان بیشتر در معرض یا درگیر کشمکش میان بدویت و مدنیت است.»
همچنین جملات نامفهوم او از زمان تبلیغات انتخاباتی و پس از آن نیز کم نیست. او در اول تیرماه ۱۴۰۰ در نخستین سخنرانی پس از پیروزی در انتخابات در جمع هواداران‌اش در مشهد گفت: «آنچه از واکسن‌هایی که تولید داخلی است ضرورت داشت تولید خارجی، سریع، فوری، انقلابی، مردم احساس آرامش کنند.» او پیش از سفر به تاجیکستان برای شرکت در اجلاس شانگهای گفت: «آسیا، از خزائن مهم فرهنگ و تمدن بشری است و جایگاهی است که مدنیت منطقه آسیا در جای‌جای این منطقه قابل بحث و مذاکره است.» وی در همین اجلاس از روی متنی که می‌خواند نیز اشتباه داشت و در بخشی از سخنانش دربارهٔ اهمیت آسیا گفت: «ترکیب دو ابتکار اوراسیایی و جاده… کمربند… می‌تواند تحقق عینی بخشی از این رویکرد باشد.»
بنای این مدنیت به باد می‌دادم اگر به دست من از چرخ اختیاری بود