طوطی

تصویرسازی تخیلی طوطی‌های سخنگو و پرندگان مشابه در داستان‌های کودکانه رایج است، مانند طوطی سخنگو و با صدای بلند یاگو از علاءالدین دیزنی.

بدار آیینه چون طوطی به رویم تو سر کن حرف، تا من هم بگویم

طوطی ایشان ز قند آزاد بود کز درون قند ابد رویش نمود

اگرچه در دهه ۱۹۶۰ تبلیغات آگهی وجود داشته است ، اما مجموعه مصاحبه با حیوانات به دلیل افزودن گفتگوی زندگی واقعی و موجودات متحرک ، متمایز بود. این مجموعه شامل انواع حیوانات پلاستیکی مشتاق ، از جمله لاک پشت ، گربه ، خانواده پنگوئن ها و یک طوطی برزیلی بود. شخصیت ها در تنظیمات داخلی خود مشاهده می شدند و در حال گفتگو با یک مصاحبه کننده غیب در پشت میکروفون بزرگ بودند.

در سخن شکّر تو بر طوطی پسته وار از سر زبان خندد

هندو آسا همه هنگام شکر خنده صبح با لب یار کم طوطی و شکر گیرند

طوطی‌صفتم فاخته‌خوان، تا تو بخوانی این طوطی شیرین‌نفس فاخته‌خوان را

به طوطی گفت ای مرغ شکرخوار تو هرگز بودهٔ با من جگرخوار

پس از ابن‌مقله افرادی چون محمد بن سمسانی و محمد بن اسعد شیوه او را فرا گرفتند و یک سده بعد، ابوالحسن علی بن هلال معروف به ابن بواب، این شیوه را از آن دو آموخت و تکمیل کرد و تمامی خطوطی که ابن‌مقله پدیدآورده بود را کمال بخشید.

او در باغ طوطی (صحن شاه‌عبدالعظیم) به خاک سپرده شد. شفیعی کدکنی دربارهٔ قبر او می‌گوید: «تولیت آستان حضرت عبدالعظیم (با گذشت سی سال و رفع مانع فقهی) قبر بدیع‌الزمان فروزانفر، از استادان بزرگ دانشگاه تهران و یکی از نوادر فرهنگ ایران‌زمین را، به مبلغ یک میلیون تومان به یک حاجی بازاری فروختند. هیچ‌کس این حرف را باور نمی‌کند. من خود نیز باور نمی‌کردم تا ندیدم.»

وی در ۲۱ شهریور ۱۳۵۴ هنگام یک پرواز تفریحی با کایت، در منطقهٔ تفریحی پلاژ دریاچهٔ سد دز شهرستان اندیمشک سقوط کرد و جان سپرد. ارتشبد خاتمی در منتهی الیه جنوب غربی باغ طوطی و در جوار مقبره رضاشاه به خاک سپرده شد. قبر وی چهار سال پس از خاکسپاری وی به دستور خلخالی حاکم شرع دادگاه‌های انقلاب اسلامی ویران شد.

شِکَّرشِکن شَوَند همه طوطیانِ هند زین قندِ پارسی که به بَنگاله می‌رود

این مگر خویشست با آن طوطیک این مگر دو جسم بود و روح یک

طوطی مثال خویش چو بیند در آینه آید هر آینه بسخن با مثال خویش

آیینه خانه دل از زنگ اگر برآید هر برگ سبز این باغ طوطی خوش نوایی است

افعی رخ‌چاله‌ای نخلی پهلونواری، افعی نخلی پهلونواری، افعی نخلی سبز، افعی نخلی خط‌زرد و افعی طوطی

«باید گزارش خبری را که روز قبل تهیه کرده بود، تمام می‌کرد. لباسش را عوض کرد و پشت میز نشست. قبل از شروع کار، دفتر نتش را درآورد و مدتی به اشکال و خط و خطوطی که استاد کشیده بود، نگاه کرد. نگاه کردن به خط، از یک حس تازه لبریزش کرد…»