شنو

بامیدی که اگر بشنود آن ماه شبی ز فلک می گذرد ناله زارم همه شب

ولیکن همانا که او این سخن اگر بشنود سر نداند ز بن

دگر آهسته تر زان پیش و تن زن حقیقت راز آن می بشنو از من

پس ببینند آنچه ناید در نظر بشنوند آنها کز آن نبود خبر

که داند به گیتی که او را چه بود چه گوییم و گوش که یارد شنود

ز آب و ز چاه آن کجا رفته بود پسر گفت و پرسید و چندی شنود

یک نکته گفتمش که ز من بشنو و برو صد نکته بیش بر من ابتر گرفت و رفت

دشنواد سال ۱۹۲۶ در سون-ا-لوآر زاده شد. او از دانش‌آموختگان آکادمی ژولیان و همچنین استادان آکادمی ژولیان بود.

این نکتهٔ ناگزیر بشنو وین قصهٔ ناشنیده یاد آر

چون پند پدر شنود فرزند می‌خواست که دل نهد بر آن پند

اگر نام من بشنود گوش تو هم اکنون برآید زتن هوش تو