سیراب

هست دنیا چون سرابی تشنه را تشنه کی سیراب گردد از سراب

ذره‌ای پیش لعل سیرابت چشمهٔ آفتاب آب نداشت

او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۴۰۰، طراحی، مهندسی صدا، صدابرداری، میکس و مسترینگ آثارِ متعدد نمایشی، کنسرت‌ها و آثار موسیقی را بر عهده داشت. آیدین الفت ۱۲ تیر سال ۱۴۰۰، آخرین اثر موسیقی خود، با نام «سیراب شدم» را با شعر، آهنگ و صدای خود منتشر کرد. در این قطعه که تنظیم آن بر عهدهٔ امید نیک‌بین بوده از صدای ساز صراحی، یکی از سازهای ابداعی محمدرضا شجریان، استفاده شده‌است.

یارب بحق آن گل سیراب تشنه لب کو را نصیبه کرب و بلا شد بکربلا

عرق بارست بر رخسار شرم آلود او صائب زشبنم این گل سیراب گردآلود می گردد

کوهستان جایی نیست که من آرزویم را برای رسیدن و داشتن سیراب کنم. بلکه معبدی است که من در آن مذهبم را عبادت می‌کنم.

جگر خاک نگردید ز طوفان سیراب مگر از دیده ما ابر تری برخیزد

رودهای عمده استان رود هاچال، رود سان خوان | سان خوان و دساگادرو می‌باشند که دره‌های حاصلخیز و مرکز استان را سیراب می‌کنند . رود سان خوان به مرداب گواناکاچه در جنوب شرق استان می‌ریزد .

رودخانه بفره به طول ۳۳ کیلومتر و شیب متوسط ۴/۴ درصد با خروج از دره‌های کوهستانی و سرسبز بفره از غرب روستای کیف و مزرعه باغشت عبور کرده و اراضی کشاورزی این مناطق را سیراب می‌سازد.

محله کشک (کوشک) که معنای آن در لغت به مفهوم قصر و کاخ است، کویی است یادگاری از دوران غازان خان ایلخانی. به دلیل همان داستان کوچ دادن مردم به سه کیلومتری شنب غازان، پس از به تخت نشستن و حفر قناتی به نام قنات «کوشک» که مزرعه و باغات قصر سلطان محمود غازان را سیراب می‌کرده، نهایتاً نامگذاری محل به همین نام بوده‌است.

مسعودی در مروج‌الذهب می‌گوید: سیستان دیار باد است و همان شهری است که گویند باد آنجا آسیاب‌ها را می‌گرداند و آب را از چاه کشیده، باغ‌ها را سیراب می‌کند و در همهٔ دنیا شهری نیست که بیشتر از آن‌جا از باد سود برد و خدا داناتر است.

مهم‌ترین دلیل خشک شدن و پژمرده شدن برگ‌ها می‌تواند آبیاری ناکافی باشد. طی هفته چندین بار باید گیاه و خاک آن کاملاً سیراب شوند.

رودهای بزرگ و کوچک از کوه‌های اینجی قارا سرچشمه می‌گیرند و در انتها زمین‌های خشکرود را سیراب می نمایند.

بگو بیاید و بنشاند از جگر تابت کند ز آب به هنگام مرگ سیرابت

هرکس آن بخت ندارد که سوی آب حیات برود همچو خضر تشنه و سیراب آبد

گر نگرید قلم «نظیری » را ابر سیراب نم برون ندهد

تشنه گان را ز لب خود دم آبی ندهی گرچه سیرابتر از لعل و گهر می‌آیی

اماسیه یا اماصیه در زمان سلجوقیان از مراکز حکومت آن‌ها شمرده می‌شد. مستوفی نقل می‌کند که سلطان علاءالدین کیقباد آن‌را دوباره بنا کرده است. ابن بطوطه که از آنجا عبور کرده گوید که شهری بزرگ است دارای کوچه‌های گشاد و بازارهای نیکو و اطرافش باغات خرم وجود دارد که از چرخاب‌های کنار رودخانه سیراب می‌شود. در زمان ابن بطوطه این شهر به سلطان بین‌النهرین تعلق داشته و ساکنین آن شیعه‌ی متعصب بوده‌اند.

زبان العطش گویی شود هر موج سیرابش اگر زخم شهیدان تو از بحر آب بردارد

رود لیمای در بین استان ریو نگرو و استان نئوکن جاری است. رود ریو نگرو منبع آبی عمده‌ای است که دشت‌های کم آب استان را سیراب می‌کند . غالب مساکن و کشتزارها در دره‌ها شکل گرفته‌اند . این دره‌ها به سه بخش آلتو واله (غرب)، واله مدیو (مرکز) و واله اینفریور (شرق) تقسیم می‌شود .