سرخ

تیغ تو بقطع و فصل کار دشمن هر کجا که برفت سرخ رو باز آمد

تو اگر چنین لطیف از در بوستان درآیی گل سرخ شرم دارد که چرا همی‌شکفتم

زین باده که من کرده ام از پردهٔ دل صاف بینید خدا را، رخ اغیار شود سرخ

زر سرخم در خرید عشق و زر خواهم ز دوست پادشه بر ما سوی اللهم گدا بر اولیا

ز سوز دل نفس سرد آتشین گردد که روی صبح شد از آفتاب تابان سرخ

فرو برد سرو سهی داد خم به نرگس گل سرخ را داد نم

سیاه خانه این دشت، داغ لاله شود اگر چنین شود از اشک من بیابان سرخ

مشاهدات فروسرخ در مشاهده مناطقی از کهکشان که پوشیده از گرد و غبار هستند بسیار کارآمد هستند.

می سرخ بسد فام ده صرفا کعین الصرفان

فارغ از فکر دو گیتی تا ابد سرخوش از جام الستت بودمی

مرغی که ز باغ پاکبازان باشد هم سرکش و هم سرخوش و شادان باشد