رایا

ز اشک پرد کیان وز شور نوحه سرایان سزد که چشم ملک کور باد و گوش فلک کر

هنوز رود سرایان نساختند به روم ز بهر مجلس او ارغنون و موسیقار

به هر کنجی همی نالید رودی سرایان لعبتی با او سرودی

به دست تست امر تو تو را فرمان روا باشد زرایان خدمت و طاعت ز تو فرمودن فرمان

از شقه ی رایات تو بر قبه ی گردون ناهید مقنّع شده برجیس معمّم

جمله دانایان حکمت جمله دارایان فضل جمله اربابان دانش جمله استادان فن

روز کین رایات او را بین به پیروزی روان وآمده آیات فتح از چرخ در شانش نگر

نی به‌غبراز سیم‌و زر یک‌تن درایامش ملول نی به ‌غیر از بحر و کان یک‌دل در ایامش حزین

پر کارتر از سوزنی امروز کسی نیست لیکن چو وئی نیست کس از عالی رایان

نقل دهن غزل‌سرایان ریحانی مغز عطر‌سا‌یان