ذال

ز شأن حسن تو نتوان نشان گفتن معاذالله تو در دانش نمی گنجی، تو در بینش نمی آیی

شنعة العذال عندی لم تفد کز ازل بر من کشیدند این رقم

معاذالله نه اینی و نه آنی بلکه خود هستی ز نعت فهم ها بیرون ز حد وهم ها برتر

همه را وفت نماز است رخ عجز به کعبه کوی تو قبله من ذالک نسکی و صلواتی

بالله ما هذالخبر بالله ما هذالخبر هذا الذی تصفونه ملک کریم اوبشر

استوپاهای چشمه معاذالله از آثار تاریخی شهرستان کوهستان واقع در استان کاپیسای کشور افغانستان‌اند.

آق‌تپه شهری در ولایت قندوز افغانستان است که مرکز ولسوالی قلعه ذال می‌باشد. این شهر تقریبا بیشترین خانوادۀ ترکمن را در خود جای داده است.

خط تو معاذالله حقا که عجب دارم کز جان من مسکین زاغاز برون ناید

بحر: رجز مسدس مطوی مذال

تو قاصری نه مقصّر ، چه حاجتست بعذر؟ دع النشدّش فیه فانّ ذالک الیّ

لطیفة- انی خالق اشارت است به شرف علت فاعلی و بشرا به صوری و من طین به مادی فاذا سویته و نفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین به علت غائی؛ و علت شرف هر یکی پوشیده نیست: ذالک ذکری للذاکرین.

امامزادگان ابراهیم و حذیفه (مسجد دال ذال) مربوط به دوره قاجار است و در تبریز، خیابان فردوسی، کوچه عین الدوله ۵، محله مهاد مهین واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۹۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

معاذالله که راه کج روم من ز تو این حیله دیگر نشنوم من