دیاکو
معنی کلمه دیاکو در فرهنگ فارسی
معنی کلمه دیاکو در فرهنگ اسم ها
معنی: نام نخستین پادشاه ایران از سلسله ی ماد، ( اَعلام ) ( = دیا اکو )، پسر فرورتیش، نخستین شاه ایران [حدود، پیش از میلاد] از سلسله ی ماد که شهر همدان را به پایتختی برگزید، دیا اکو، نخستین امیر مؤسس سلسله ی ماد، بنیانگذار ایران و اولین پادشاه مادها که شهر هگمتانه ( همدان ) را بنا نهاد و آنرا پایتخت ایران کرد، مشهور است که در عدالت بسیار دقیق بود
معنی کلمه دیاکو در دانشنامه آزاد فارسی
(به یونانی: دیوکِس) از پادشاهان ماد (نیمۀ اول قرن ۷پ م). به احتمال قوی بنیادگذار سلسلۀ پادشاهی ماد است. محتملاً نام او برگرفته از واژۀ دَهیو به معنای زمین است. هرودوت نام پدر او را فروَرتیش (به یونانی: فرااورتی) نوشته است. تا زمان ظهور او، مادها در آبادی ها و قریه های جداگانه و مستقل زندگی می کردند؛ در این روزگار سراسر سرزمین های مادنشین دچار بی سامانی بود. دیاکو، که در محل زندگی خود به دادگری و دادوری آوازه یافته بود، مرجع تظلم و قضاوت مادهای دیگر نیز شد و سرانجام همگان او را به ریاست خود برگزیدند. دیاکو چون صاحب قدرت شد، فرمان ساختن شهر هگمتانه را با هفت بارو، هر یک به رنگی دیگر داد و کاخ خود را در دل شهر برپا ساخت و با وضع قواعد و مقرراتی، به کمک سربازان و جاسوسان خویش، با اقتدار تمام سلطنت کرد. مدت پادشاهی او را ۵۳ سال دانسته اند. به عقیدۀ دیاکونوف پادشاهی دیاکو از ۷۲۷ تا ۶۷۵پ م بوده است. در متون آسوری که از سارگون دوم برجای مانده، چندبار از دیاکو یاد شده است. او در جنگ پادشاه اوراتو با مملکت مانایی، از روسای اول (۷۳۰ـ۷۱۴پ م) پادشاه اوراتو پشتیبانی کرد، امّا با مداخلۀ سارگون آشوری، دیاکو دستگیر و با خانواده اش به حماة (سوریه) تبعید شد. هنوز سندی که بتوان با آن ثابت کرد دیاکوی متون سارگون همان دیاکوی بنیادگذار سلسلۀ ماد است، یافت نشده است.
معنی کلمه دیاکو در ویکی واژه
نام پیشوای ماد پیش از پادشاهی که منایع آشوری او را چنین می‌نامند و لقب شاه ماد به او می‌دهند. هرودوت او را دیوک می‌نامد ولی تحت عتاوین دیگر مانند دای‌ئوک٬ دایاکو یا دیائوک‌کو نیز ترجمه شده‌است.
جملاتی از کاربرد کلمه دیاکو
دیاکونوف سنت گذاردن پیکر مردگان در کوه‌ها را آیین مغانی می‌انگارد که در دامنه دماوند می‌زیسته‌اند و آیین خود را به دیگر جاهای ایران پراکندند. در دامنهٔ دماوند تعداد زیادی گور پیش از تاریخ وجود دارد.
دیاکونوف، ایگور میخائیلوویچ (۱۳۸۶). تاریخ ماد. ترجمهٔ کریم کشاورز. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. صص. ۲۸۸–۹۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۵.
دیاکونوف: تأکید دارد که پادشاهان هخامنشی پیرو اوستای نو بودند.
جوامع و زبان‌های شرق نزدیک باستان. مطالعاتی به‌افتخار ایگور میخائیلوویچ دیاکونوف. (وارمینستر، ۱۹۸۲).
تعدادی از مقاله‌های دیاکونوف به تاریخ بخش‌های شرقی و مرکزی آسیای صغیر در طول سده‌های هشتم تا شش پیش از میلاد می‌پردازند و دیگر آثار او به فرهنگ باستانی آسیای مرکزی اختصاص دارند. دیاکونوف در مقالهٔ «ایرانِ شرقی پیش از کوروش» به مشکلات خاستگاه و تخصیص قبایل ایرانی‌زبان در آسیای مرکزی، افغانستان و شرق ایران توجه کرد و همچنین بر پایهٔ سنت‌های اوستایی و با توجه به داده‌های باستان‌شناسی به تاریخ آن‌ها در دوران پیشاهخامنشی پرداخت. بنا بر دیدگاه او، فرهنگ اوستایی و پیشااوستایی دوران هخامنشیان، می‌بایست در پارت، مرو، باختر و رخج واقع شده‌باشد و تاریخ آن نیز باید به نیمهٔ نخست هزارهٔ یکم پیش از میلاد بازگردد.
در طول دههٔ ۱۹۲۰ میلادی، دیاکونوف دو بار در شهر اُسلو زندگی کرد، جایی که پدرش میخائیل الکسویچ دیاکونوف برای مأموریت‌های تجاری شوروی در آن‌جا کار می‌کرد. مادرش پزشکی خوانده‌بود اما عمدتاً همهٔ عمرش را در خانه گذراند. برادر بزرگ‌ترش، میخائیل میخائیلویچ دیاکونوف (۱۹۰۷–۱۹۵۴) پژوهشگر برجسته‌ای در رشتهٔ تاریخ و باستان‌شناسی ایران بود.
ز شهر دیاکو یکی دخت خواست چو کار بزرگی بر او گشت راست
اسوتوسلاو دیاکوف (بلغاری: Светослав Дяков؛ زادهٔ ۳۱ مهٔ ۱۹۸۴) بازیکن فوتبال اهل بلغارستان است.