درجان

یکی شد بود بودت در بر او کند درجانت جانان رهبر او

عایشه بنت فضل صوفی، رابعه اصفهانی، شکر اسفراینی، فاطمه سودرجانی، حورستی عیاضی، عبدالقادر گیلانی، ابوزید معزم، فاطمه فضل مروزی ظریفه طبریه، راضیه میهنیه، ام‌نجم اصفهانی، ابوالعلاء سهلوی، ابوالقاسم رملی، ابوالقاسم مالینی، ابوالقاسم ابریشمی، ابراهیم لفتوانی، ابواسحاق دواتی، ابواسحاق جاجرمی، ابواسحاق طاسبندی، ابوالقاسم صالحانی، ابوالقاسم طبری، ابوالقاسم صیدلانی، ابوسعد مؤذن، ابوعلی بیهقی.

وداعت میکنم ای پور یعقوب توئی درجان دلها جمله محبوب

نهانی لیک پیدائی همیشه نه درجانی نه برجائی همیشه

گفت درجان دوش حی لایموت هست از ما زنده خرم نفس

چو درجانست خود گوید اناالحق حقیقت خویش گوید راز مطلق

شعلهٔ آتش زدی درجان ما آتشینم ساختی خوش مرحبا

تو درجانی همیشه حاضر ای دوست توئی مغز و منم اینجایگه پوست

درجان چو نور عشق نداری دلیت نیست زیرا که پای دل بود ازبهر بند عشق

خطاب دوست درجانم رقم زد نمود من دمادم در عدم زد

شعله‌درجانی‌که‌خاک حسرت‌دیدار نیست خاک درچشمی‌که نتوان بود حیران شما