در تابوت

«أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ» که موسی را در تابوت کن، «فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ» و آن تابوت در دریا افکن. «فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ» تا دریا او را با کران افکند.

ازان موسی زحق ان پایگه یافت که از گهواره در تابوت ره یافت

در سال ۴۸ پیش از میلاد سزار از مقبره اسکندر توسط بازدید کرد. کلئوپاتراطلاهای مقبره اسکندر را برای تأمین مالی جنگ با اکتاویان ربود، اندکی پس از درگذشت کلئوپاترا، مکان استراحت اسکندر توسط اکتاویان بازدید شد، که گفته می‌شود گلها را بر روی مقبره و یک دیهیم طلایی بر روی سر اسکندر قرار داده شده بود. براساس گفته سوئتونیوس،سپس کالیگولا مقبره اسکندر را تا حدودی غارت کرد. در سال ۱۹۹ میلادی مقبره اسکندر توسط سپتیمیوس سوروس در سفر خود به اسکندریه مهر و موم شد. بعداً، در سال ۲۱۵ برخی از اشیا مقبره اسکندر توسط کاراکالا جابجا شد. طبق گفته‌های جان آنتیو، کاراکالا لباس، انگشتر و کمربند خود را با برخی چیزهای گرانبها دیگر اسکندر عوض کرده و آنها را در تابوت قرار داده است.

گورستان، قبرستان، مزارستان یا آرامستان محل دفن اجساد انسان است. در برخی کشورها (همانند بخشی از کشور هندوستان) مردگان را می‌سوزانند ولی در اکثر نقاط جهان آنها را به خاک می‌سپارند، با این تفاوت که مسیحیان در تابوت و مسلمانان بدون تابوت مردگان را در خاک گورستان دفن می‌کنند.

شکوفه ناشکفته در دل شاخ چو در تابوت روی نازنینست

در ۲۱ ژوئیه ۱۹۰۰ شناسایی رسمی بقایای لئوپاردی انجام شد و در تابوت (آنقدر کوچک که اسکلت مردی با قوز مضاعف را در خود جای نمی‌داد) فقط قطعاتی از استخوان‌ها (از جمله دنده‌ها، مهره‌هایی که نشانه‌های بدشکلی داشتند) پیدا شد. همچنین تمام استخوان ران چپ که شاید برای یک فرد کوتاه قد مانند لئوپاردی خیلی بلند باشد، و شکسته استخوان ران دیگر، یک کفش پاشنه‌دار و چند پارچه کهنه، در حالی که اثری از جمجمه و بقیه اسکلت وجود نداشت یافت شد.

و آنکه در ره دید میّت در نهفت زنده یا مرده است در تابوت گفت

نه در کشتی نشاندش دور افلاک که در تابوت می بردش سوی خاک

در سامر اسلم کین در مقابل ری میستریو پیروز شد و یک تابوت برای ری میستریو آورده بود اما هنگامی که در تابوت را باز کرد آندرتیکر از آن بیرون آمد اما پس از مدتی از کین حرکت سنگ قبر کوب را دریافت کرد. این اتفاق

دل به خدمت ساده چون گور غریبان برده‌ام همچو موسی‌زنده در تابوت از آن، آورده‌ام

از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مروی است که «چون جنازه کسی را برداری فکر کن که گویا تو خود آن کس هستی که در تابوت است و آن را برداشته اند و خود را چنان فرض کن که به عالم آخرت رفته ای و از پروردگار خود مسئلت نموده ای که تو را به دنیا برگرداند و سوال تو را پذیرفته و تو را دوباره به دنیا فرستاده است ببین که چه خواهی کرد و چه عمل از سر خواهی گرفت» پس فرمود: «ای عجب از قومی که از اول تا به آخر ایشان را گرفته اند و محبوس ساخته اند و ندای کوچ رحیل ایشان بلند شده و ایشان مشغول بازی هستند».

از وفاق استاد بر صحرای نورانی ملک وز خلاف افتاد در تابوت ظلمانی بشر

خرد ناایمن است از طبع ز آن حرزش کنم حیرت چو موسی زنده در تابوت از آن دارم به زندانش

این پیکر خشک تخته‌بندم کرده است ایمرگ بیا که زنده در تابوتم