خیلی بزرگ

ابوریحان بیرونی در مورد این ستاره می‌گوید: دبران ستاره‌ای است سرخ و نورانی و از این جهت آن را دبران گویند که بر ثریا پشت کرده و او در چشم جنوبی ثور است و نیز دبران را فنیق می‌گویند و فنیق شتر نر خیلی بزرگ است زیرا اعراب کواکبی را که در حول دبران است قلائص (شتران ماده) گفته اند و دبران را نیز تابع‌النجم و تالی‌النجم گویند یعنی پیرو ثریا، زیرا دبران پروین را در طلوع و غروب پیروی می‌کند و دبران را نیز مخدج گفته‌اند.

او پس از چند روز مطالعه نمایشنامه به الیا کازان زنگ زد تا از پذیرفتن این نقش صرفنظر کند. به اعتقاد او این نقش برای او خیلی بزرگ بود.

، ترتیبی را نشان می‌دهد که داده‌ها به ترتیب مشاهده‌شدن، ثبت گشته اند، و اغلب فرض بر این است که این مقدار خیلی بزرگ نیست. یکی از شرایطی که در آن این مقدار بزرگ می‌شود، زمانی است که مشاهدات بخشی از یک سری زمانی باشند.

آتش‌سوزی‌های خیلی بزرگ ممکن است جریان‌های هوایی نزدیک را زیر تأثیر اثر دودکش قرار دهند، به این ترتیب که هوا هنگام گرم شدن بالا می‌رود و در اثر آتش‌سوزی‌های بزرگ این بالا رفتن هوای گرم بسیار افزایش پیدا می‌کند و از سوی هوای خنک تر جدیدی از نواحی اطراف به صورت ستون گرمایی به داخل کشیده می‌شود. اختلاف فاحش عمودی در دما و رطوبت ابرهای آتش‌کومه‌ای، بادهای نیرومند و گردبادهای آتشین را پدیدمی‌آورد. سرعت این گردبادها با سرعت پیچندها برابری کرده و به بیش از ۸۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

ذرات پر انرژی نیز ممکن است شعاع مسیر خیلی بزرگ داشته باشند و نمی توانند در یک محفظه نسبتاً کوچک اندازه گیری شوند و از این طریق مانع از تخمین دقیق حرکت می شوند.با توجه به این مسائل ، محفظه های حباب تا حد زیادی جای خود را به محفظه های سیمی داده اند که امکان اندازه گیری انرژی ذرات در همان زمان را دارند.

از الگوریتم کاپراسمیت-وینوگراد نمی توان در عمل استفاده کرد، زیرا ضریب ثابت آن بسیار بزرگ است و فقط برای ضرب ماتریس‌های خیلی بزرگ می‌توان از آن استفاده کرد که سخت افزارهای امروزی قابلیت پردازش آن‌ها را ندارند.

خیلی بزرگ انتخاب شود، نرخ پذیرش بسیار پایین خواهد بود؛ چرا که نمونه‌های پیشنهادی احتمالاً در نقاطی از دامنهٔ چگالیِ احتمال خواهند افتاد که مقدار احتمال بسیار پایینی دارد و بنابراین

تغییر یابد که مطلوب نیست؛ بنابراین باید ε را خیلی بزرگ یا خیلی کوچک در نظر نگرفت تا از ایجاد مشکلات گفته شده جلوگیری کرد.

اتاق ایمز یکی از مشهورترین نمونه‌های خطای ذهنی (خطای دید) است. این اتاق را یک متخصص چشم آمریکایی به نام آلبرت ایمز در سال ۱۹۳۴ اختراع کرد. دیوارها، سقف و کف اتاق ایمز در زاویه‌های گوناگونی به طرف یکدیگر متمایل شده‌اند که هرکدام از زاویه‌ها خیلی بزرگتر یا خیلی کوچکتر از ۹۰ درجه هستند.

جهت درمان در اکثریت موارد جراحی لازم است و با انجام کوتاژ حفره و سپس درمان آنتی‌بیوتیک ادامه می‌یابد اگر حفره خیلی بزرگ باشد باید محل خالی آن را با استخوان‌های اسفنجی پر نمود.