خس

آفتاب اینک برآمد چند خسبم همچو کوه در شعاع نور افتم بی سر و بن دره وار

خوش بود در صفای رخسارش آشکارا همه نهان دیدن

زان است شکفته گل رخسار چو داری صد بدره دینار و مرا خود درمی نیست

بدو گفت کای خسرو بد منش که از چرخ یابی همی سرزنش

که نیارامم تا شب ز فراق تو بروز که نخسبم بشب از هجر تو تا بانک نماز

کای سفیهان خطا اندیشه وی لئیمان خساست پیشه

بر گل و ریحان نمی خواهم که اندازم نظر تا که باشد زلف و رخسارت گل و ریحان ما

چو دل قدح بخندد ز شراب ناردانی دل خسته چون شکیبد ز بتان نارپستان

داند این نور از مه رخسار اوست داند آن بو از گل گلزار اوست

۲۰۱۲ معاون معاون وزیر نخست‌وزیری شد.

عالمی را ز دل خسته به شور آوردم ناله‌ای داشتم آخر به نیستان گل کرد