حوراء

آدم به این جمال نیامد به این جهان حوراء جَنَّةٌ هِیَ ماهٰذِه بَشَر

و روی لو ان حوراء بزقت فی بحر، لعذب ذلک البحر من عذوبة ریقها

آن گه صفت پیغامبران و مؤمنان در گرفت، و باز نمود که ایشان چه خواهند و مقصود ایشان چه بود، گفت وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ مفسران را قولهاست در حسنه این جهانی و حسنه آن جهانی. علی بن ابی طالب (ع) گفت: حسنه این جهانی هم جفت شایسته است، و آن جهانی حوراء بهشتی، و عذاب آتش که از آن می‌پرهیز خواهند هم جفت بد است در دنیا یدلّ علیه ما

چشم جان بگشا و در مرآت رویش کن نظر تا ببینی رؤیة الحوراء فی وجه الحسام

بساط خلد نگیرد، غبار و گر گیرد سزاست طره حوراء بخدمت جاروب

و مجلسنا یحکی منازل جنة و فی ید حوراء المحلة کوبها

روی ابو هریره رضی اللَّه عنه قال: «قال رسول اللَّه (ص): «ما من غداة من غدوات الجنة و کل الجنة غدوات الّا ترفّ الی ولّی اللَّه حوراء، و انّ من الحور العین ادنا هنّ الّتی خلقت من خالص المسک و الزعفران»

بماتمخانۀ حوراء انسی بسر خاک مصیبت می کند حور

قز عقایصها بالبان فائحة ممسک بید الحوراء مفتول

فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ، مما ذکرنا. قال محمد بن کعب ان المؤمن یزوّج الف ثیب و الف بکر و الف حوراء.